oc vitrum vngum manneer var borenn
allavegaaf storom monnum oc rikum
faðer hans fek honomeitt hitt gofuglegazta
kuanfangalla vega sømelegt
sem honom samdeeina
hina friðazta møyfaðerenn rødde
þettafirir syni sinumoc sagðe honom
eptir þuisem hann hafðe firir ætlat
En þegar sem hinn vngi maðr høyrði
þettaþa tok hann við þesso miok
þunglegaoc firir tok i þessofaður
sins rað oc viliaoc fysta sínníer
hann komzt viðþa liop hann i brott
fra feðr sinum
Eeinum huerium deigi sem hann
var miok moðrbæðe af angre
oc langre gangu oc myklum hita
þa stnerezt hann i eitt hus til huilddar
oc atte þat einn fatøkr maðr
oc miok aldrønnSa hinn same bonnde
atte eina friða dottoroc helldr miok
venaþo at fatøk væreer sat firir
durum vtioc vann með honndum sinum
ser til þurpttaþesse mærhafðe iðulegt
akall tilguðsoc bað hann vetta
ser miskunnNu sem hann hinn vngi maðr
høyrði sva virðulegt orð møyarennar
er hon hafðe i munniþa
vndraðe hann miokoc mælltte til hennar
þu hin vena mærfirir hueriar giævo
sakerlovar þu sva mioklavarð þinn
sem þu haver af honom mykyt gott