skynsemd at hugleiðaMinn herra sagðe
hanneigi løyndda ec þuiþessom lutum
firir þerat mer gengr illvili tileða
galøysinema þvi at ec ottaðomztat
vgleðia yðra tign oc gafugleikEn ef þer
bioðet merat segia yðrþa vil ec glaðlega
heðan i frayðr af þessoallt hittsannazta
segiaGiarnnsamlegasagðekonongrenn
vil ec at þu segir mera huerium tima
sem þu matt viðr komaztþvi at ec
skal mer allgoða stund til gevaoc með
gaumgiæve til lyðaþessa konongrlifði
siðaniafnan valaf þessa hins goða mannz
firir talumNv ef feðr þínum verðr
þesse trv i tima toldsagðe barlaam
þa ma veraat hann hammne illuoc take
við goðoEn at suabunver hann of miok
blinndaðroc renttr sannre tru
Þa mællteJosaphattil balaamsgere
guð við faður minn vilia sinn
En með þui at hanom er allt þat mattolegt
er mennener mego eigiþa segi
ec þer mína ætlan sannlegaat þinvm
fagrum fortalumþa finn ecat þetta
allter fals oc flærðer her til hevi ec
fylgtoc vil ec firir þvibrott ferðazt
með þeroc þat sem eptir er minna lífdaga
með þer veraþui at eigi vil ec skiptta þvi
litluer ec a her i vonþess híns myklafagnaðar
er ec ventte mer til
Barlaam svaraðeef þu gerir svaþa
þykki mer þu likazt einum goðom