sva i mote sliku starve at han
n birttir margfallegaþeirra heillaglek
a iarðrikibæðe livandra
oc dauðrasva at iartteignir
þeirrafara vm allan heiminn
En sa er vpphafs maðrat
munka-
regluoc þess hins hæga siðar
þa er ha
nn nefndrAntonius mykyls
verðleikabæðe við guðoc
við me
nnoc marger aðrer goðer
oc heilagerer staðfastlegavaraðuzt
oc viðr saallre freistni
er fian
nden
n førðe at þeim huarttueggia
løynilegaoc openberllega
andlegaoc likamlega
sva sem ec skal syna þernokkor
sva døme til þess
A
Ntonius firðizt allter h
ann mattefund oc navistoc
settizt langt vti øyði mork
i eitt litit husein
nzcama
nnha
nn
hafðe meðr serei
nn vngan ma
nn
þa
nn er þionaðe h
onomoc var þar eina
rið nær h
onomer han
n førðe
h
onom føzloþa er ha
nn mattemi
nnzt
lita viðroc læste siðan aptroc
gek brottEn andskote
nner iafnan
ligr vmat svikiaoc ofunda
þa allaer gott vilia geraottaðezt
oc ræddeztat fiolddi mynddi
vaxai øyði markkum
þei
RaOc af þvat ha
nn ottaðezt
at han
n myndiþvi ollum fleirum
tapaþa samnaðe ha
nn
saman sinum ærendrekom
mioklum fiolda fia
nndabrutv
vpp dy
Ra husi anthonííoc toko
han
n oc lambduoc serðo með sva
myklum kraptteat af
øðe-
verkummatte ha
nn huarkke
rørazt ne mælaat varlla matte
han
n on
ndena dregaþvi at siðan
eptir sagðe ha
nn sialfrat
sva myklir verkir fylgðu þeirra
ha
nnda verkkumat yuir steig
allar þær pinslirer mannleg
natturamege at meini
verðaEn guð er alldrigi gløymir
sinum vinumgiætte lifs
hans oc varðveittiAnnan dagh
er sa hi
nn same maðr kom til hans
er vanr var at føra h
onom mat
þa sa ha
nn dyr
nnar vpp brotnar
Oc ha
nn liggia a golvemiok sva
dauðanTok ha
nnoc lagðe a bak
seroc bar ha
nn til eins litils bøar
sem þat høyrðu þeir me
nn
er bivggu vmhuervissamnaðuzt
þegar aller tilsyrgia
nnde
sliks faðurmisfarersato þar
yuir h
onomer þeir hugðu dauðan
veraNu at miðri nottsem
aller men
n varo i suøfneþa
viðkaðezt han
n nokkot viðOc