høver þoat fa hana feðr þinumer af þinum
forræðom oc forssiofek sanna iðran
oc firir let hannhínn fornna ilzsku vegh
er hann hafðe lengi fylgt með villuoc vantru
oc samsættezt hann við sialvan guð
SemJosaphat hafðe þetta høyrtt
þa komo honom miok ymsir lutir i
hugþui likazt sem honom mislikaðe nokkot
þettaoc sagðe suahuersu ma þetta
veraer nu høyrða ecat faðer minn
skal nu iafn veraat verðleikum við mik
þar sem ec hevi þolat firir guðs saker
morg vanndræðemeð margskyns nauðum
oc hinu harðaztu meinlæteoc hann
i iðran sinnisva skyndilegre oc skiotre
slika ambun oðlaztsem hann hafðe
þetta sagttþa saazt hann vmoc hugðizt
skylldu siabarlaamasakannde sik með
brigslum oc viðr sik mælannde þesse
orð
Josphat með þema hættesagða ec þer
optt samlega firir aðrat þa þu yrðir
rikr oc auðigrþa myndir þu eigi vera
goðgiærnnoc ivaðezt þu miok
i þesso orðeEn nv ryggizt þu vuitrllega
af þui at þu ertt settrtil slikrar
sælosem faðer þinnoc honom iafn
at verðleika goRhui glæzt þu eigi
helldroc kiætezt af þuier guð hevir
høyrt bøn þinaoc af þinum verðleika
er hann fra heluítí frælstroc til fagnaðar
leiddrþetta gerðialltþinn verð- leiki