On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Thómas saga erkibiskups1r-92v
sek hofsamlegha mote þæir ra vanstilltre a kæfðsuarar stillilegha meðr linvm ok liosum orðumSiþan ek kom hæim j land seger hann meðr miskunn guðs ok konun g
sens friðeþolða ek j nogh yfrit morg hótmeðr berum brigzlumoc margh
hattuðum skammum oc skaðumMænn miner voru hervilegha meðr forze tækner oc haþulega halldneren sino goðs ger samlegha rænter hæstar miner varo ok haþulega spillter er Rober t af broch fœlltehoggande þæir ra rófurRanulf af bro ch tok oc fong minoc meðr forze hællt þau hin somusem hæinrekr kon
un gr let fyri svnnan sio i friðe fara hæim til ænglandzher meðr em ek ok angraðr af mi
num fiandmannum meðr morghum harþum orðummeðr brigzlum ok ber um mein
gerþumallt at æino at minn her ra konun grenn hafe sænt mænn til unga til unga konun gs meðr bræfumJ huer ium er þat var boþet at ek oc miner mænn skylldim huer uit
na frið hafaOk nu ofan a þætta allt iafnsaman komu þer at ogna merVitið at mer þicker slikt harðla þungt at þola af yðrRæinalldr suararEf nackorr hefer þer rangt gorteþa þek j nackoru angraðhui kerðer þu þat fyri engum mannehæfðer þu þat kǽrt oc kunnekt gortþa mvnder þu þat hafa þegar fængit oll þin rettyndefyri huer ium skyllda æk kǽra mek seger ærki
bysku pennfyri unga konun ge seger ræinalldrVin seger ærkibysku pennJ nog hefe ek kǽrtj nog hefi ek skyrthuilikum mæingerþum er ek hefe længe ver et mœddryfrit længe hæfe ek oc bæizt bótaen ængar fængitvm fram m þe tta ero mer ænn daglega margar mæinger ðer væittarOk sua margfalldlegha em ek enn angraðr ok rygðr meðr rangyndum minna fiandmannaok sua margar kerslur oc kueinkaner minna fatœkra mannaheyraz minum eyrum nǽtr oc daghaat til ser huer ra nauðsynia fǽr ek æige funnet sendi
boðaEn þo at ek hyle mitt angr ei gi længrok kǽra ek meðr noghum sann
nyndumþa man ek ecke fa þi hælldr af minum her ra rettyndumþi at unge konun gr oc hans rááðger a sua oll sin rááð sem gamle konun gr seger fyrer oc ec
sens friðeþolða ek j nogh yfrit morg hótmeðr beru
hattuðum skammum oc skaðumMænn miner voru hervilegha meðr forze tækner oc haþulega halldneren sino goðs g
num fiandmannum meðr morghum harþum orðummeðr brigzlum ok b
gerþumallt at æino at minn h
na frið hafaOk nu ofan a þætta allt iafnsaman komu þer at ogna merVitið at mer þicker slikt harðla þungt at þola af yðrRæinalldr suararEf nackorr hefer þer rangt gorteþa þek j nackoru angraðhui kerðer þu þat fyri engum mannehæfðer þu þ
b
boðaEn þo at ek hyle mitt angr e
nyndumþa man ek ecke fa þi hælldr af minum h