On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Thómas saga erkibiskups1r-92v
bæit kann klærkenn rober t af brochHann klærkrenn væiter þænna tima vinum sinvm væizlu nockora i sialfs sins huse sæm hann ær bannsættr af ærkibysku penum þi er hann hafðe lateð smiðaþar j staðenum En viðuna til hussens hafðe hann valet til hussens æpter sinum viliaok latet upp hoggua j skogum thomas ær kibyskups Hun
dar oro jnne hia þæi m j hærbergino sem margtitt erlættlega at þæi r heyre ho
num klærkenum tilþi at hann vill gæfa þæi m brauð er liggr a borðeno fyri honum En þæi r vilia meðr ængo mote nærre koma ne a þi brauðe bitaer hann hæfer sinum hondum a teketþar sem þæi r æta allt annat miok graðug
legaer aðrer þæi r ær jnne er o gæfa þæi mNu sæm aller undra er viðr eroþi at þæi r vita æige huar af þet ta læiðerþa vilia pro vaen þet ta mune hundu
num hugat ver aAf þi taka þæi r læifar han s klærksænsok blanda viðr annar
ra manna brauðmolaok kasta fram m fyri hundanaEn þæi r hafna huaru
tueggia samanræka ok rækiaok huer ge nǽrre komanema flygia oc for
ðaz sem þæi r viðr komazæitt alltsem þat æitt
huater þæi r vita ser illt ok ohæilltSæm hinn sæle thomas ærkibyskup hefer sitt guðlega æmbǽtte gortok alla lute fagrlega framet j kirkiunn e er til hatiðar halldz
ens heyragen gr hann til borðzok hæfer sek æcke með minna mote væl glaðan viðr sina mænn iver borðenoen hann hafðe sek aðr fyri guðe j kirkiunn e goðfusan j sinne þio
nostuJoladagr stændr nu upp a sǽtta daghok ætr hann sialfr kiotsem aller aðrer j hollennesæger mæire skynsæmð ok siðsæmð j þi finnaz at æta þat a sua dyrum degheen i þi at nockorr vare sek viðrok vile æigi ok ætaGlæ
ðez nu hinn sæle thomas ærkibyskup meðr sinum vinum sua len ge um jolen likamlega sem várs dro ttens er vile tilEn nu skal fyrst fra þi segiahuer er þat drecka sem þæir bysku parner bruggaær mæðr gamla konun ge eroRogæirr ærkibysku p af jorkGilliber t bysku p af lundunum bysku p Jocelin af sarisbær
dar oro jnne hia þ
num klærkenu
legaer aðrer þ
num hugat v
ra manna brauðmolaok kasta fra
tueggia samanræka ok rækiaok hu
ðaz sem þ
huater þ
ens heyrag
nostuJoladagr stændr nu upp a sǽtta daghok ætr h
ðez nu hinn sæle tho