On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Thómas saga erkibiskups1r-92v
ær hann ǽtte at muna giarneat þer gafut honu m af yðarre millde gott orlof at fara aptr j sitt æiget fostr landok æige virðer hann þat nema ambunar sialfum yðr þat fyrstok allum oss út ifra ær sun yðarn vigðum under krunu at hann gæfr oss fyri guðz ræiðe kastande a oss bollvan ok banneþi at hann vill
de giarna meðr ollu fyri koma ossæf hann réðe sua sæm hann villdeoc hann mæt
te ollu þi fram m fara er hann til fyserEn af þi at hann væit sek slikan ver a viþ oss oc sialfa yðrok viðr allt landz folketþa geymer hann sin nv sæm hann gætr undrande sialfan sek viðrat hann ver þe optarraf sino fostrlande út flǽmtr þi at hann riðr nu miok riklega með fogru foruneyte hœver skra riddaraMikell fiolðe fotgangande manna fylger honu m ok æigi siðrmeðr morghum laup
ande suæinum ær bǽþe fara fyri honu m ok epter ok alla væga um hann kringiaþæi r ær þæss æina læita mæðr hans raðeat hann uer þe j nackora þa ver ndar staðe jnn tekenn at hann fae sek ok sina mænn j þæi m punkt fyri huer s mannz vallde urugglegha halldetEn þat skulu þer vita minn sœte her ra at litils virðum ver viner yðrer iþulægar mæinger þervarra auundar mannane þann kost sem váárr góð
uile gæfr út af varo vallde oc goðsfyri yðra skylldok mæðr ængo moteangra osseþa ryggia þæi r hiner odœmilego skaðarer ver þolumþægar ver faam yðr með trulæika sva þionatsem yðro vallde væl likeEn af þi at sa hinn mickle kostr er ver út gæfum af várum goðvilia fyri yðrar sakerfyri kæmr oss ok várum volldum ok tign várs virþulegs æm
bǽttisser sva miok minkatsem var
re fræmð meðr framaer sua giorsamlegha af thomase erkibyskupe fyri kometþa uer þum ver huer ium manne at fyrilitneng ok aumlegu auga bragðeþi likast sem ver hafem hinn mesta glœp giortþa er ver vigðum sun yðarnkrun
ande hann sem konun glegt valld villdeoc honum retlegha til heyrðeþar fyri er o ver af varum ovinum meðr banne boluaðerþo at ver vitim oss meðr ollu saklausa viðr hann ver aok mægim ver meðr ængo mote ne vilim vára skǽra samvitzko grunaKonun grenn
de giarna meðr ollu fyri koma ossæf h
te ollu þi fra
ande suæinu
uile gæfr út af varo vallde oc goðsfyri yðra skylldok mæðr ængo moteang
bǽttisser sva miok minkatsem var
re fræmð meðr framae
ande h