On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Thómas saga erkibiskups1r-92v
UM mærgenenn epter sæm ærkibysku penn fǽr orlof af konun g
enum riðr hann brott ok snyr aptr til sainzþisa nest byr hann sek til hæimferðarskyndan
de at ollu sem mest gætr hann epter þi sem fatœkr utlage fær við komezSæm hann er buenn færr hann ok finnr loðvi konun gok aðra fracklandz hofþingiaat hann þacke þæi m aðr hann snue hæimsinn her ra dóm er þæi r téþu hon
u mJ þæi m punkt er hæimrenn meðr sinum her ra fiandanum œstest mest mote honu mok aller aðrer sner o bake við honu mSæm hann finnr loðvi konun g þackar hann honu m fagrlega allan goðvilia sinnbiðr þan n guð gæfa honum fyri allan þann her radom er hann hefer honu m teeð j sinum nauðs
synium fulla ambun friðar ok fagnað
arer engo gleymer þi ær gott gerezþackar hann ok þæi m oll
um auðrum franklandz hofþingium mikilegaSem hann hefer sva gort tekr hann orlof af loðvi konun ge ok skiliaz þæi r með hinum mesta vinskap vænder ærkibysku penn nu hæim a væghok snyr til vitsandzThomas ærkibyskup haf
ðe nockoru aðr senn t þau hin samu her ra pavans bræf fyri ser til englandzer her ra pavenn hafðe hon
um nockoru aðr senntfyri huer ium er sva var sagt J þi bræfe er til sialfs hans var ritað af her ra pavanum At her ra pavenn biðr hann þau þa framme hafa er honu m virðez time til veraJ huer ium er nockorer bysku par j ænglande oro af sialfum alexandro pa pa boðaðer bannsætteren sumer oro sino æmbǽtte af sætter Rogeirr ærkibyskup Gilliber t lunduna bysku pJocelin bysku p af sarisber koma þæi m þessor bræf bysku punum rett i þann tima er þæi r etla at fara suðr um sioat finna hæinrek konun gThomas ærkibyskup er nu komenn til vitsandzok af þi at hann biðr byriarduelz hann þar um nockora dagaA nockorum dege sem hann gengr meðr siónum at skynia vind oc væðrs farsem siglande manna siðr er til ser hann huar milun bononie dek
an er komenn Thomas ærkibyskup sem hann ser decan
ennkastar hann þegar fyrre brosande orþum a hann meðr glænn zeepter spyr
ian
de ef hann vill fa ser farþar sem hann færr sva a kaflegaHann dekanenn heilsar ærkibysku penn fyrst ok lytr honu m litillat
lega en siþan tekr hann sva til orðzEi gi fer
enu
de at ollu sem mest gætr h
synium fulla ambun friðar ok fagnað
arer engo gleymer þi ær gott gerezþackar h
um auðrum franklandz hofþingium mikilegaSem h
ðe nockoru aðr sen
um nockoru aðr senntfyri hu
an
ennkastar h
ian
de
lega en siþ