ærkibyskupenn aten hann villdi æigi taka af honum pacemþa uissi hann at þat myn
de eigi þickia goþum monnum kristins mannz giorðnema helldr guðs o
uinarSungenne messunnestigr konungrenn þegar upp a sinn hæstriðr sua uttan alla duol ut af borginneskundande framm til stefno
staðarenserki
byskupenn riðr ok meðr sinum monnum nackoru seinnaSem þæir sœkia framm til fundarensriðr thomas ærki
byskup framm epter konungenumþæir talaz þegar viðr er þæir finnazmeðr þi mote at huarr kærer a annanasakande meðr horðum orðum ok berum brigzlumsva længe sem þæir talaz viðrSeger konungrenn ærkibyskupenn meþ ængo mote vilia mvna þǽr sœmðerer hann kvætz hava væittar honum um framm alla mænnærki
byskupenn seger hann ænga lund mæira muna til þess æpter lǽtiss ok þionostu er hann seger sek hava væitt honumMeðr þeima hǽtte riða þæir fram a fundennAt huarr þæirra brigzlar auðrum þi berlega vpp j augun at huarge þæirra vill nv mvna huat er huarr hafðe auðrum gott gortsua miket epterlæ
te sem huarr þæirra hafðe auðrum fyrr mæirr væitt meðr sannre elskuEn er þæir koma framm til stefnostaðarensgefa þæir upp þætta talEn konungrenn ok Jarlenn hallda þegar a sinum malumOk epter miok langan tima dags
senssættum ok somþum allum þæim græinum er gortz hofðu millem konungsens ok Jarlsens meðr raðe oc til logu thomas erkibyskups ok annarra goðra mannasva yrker erkibyskupenn a konungenn meðr horðum orðum ok staþugu hiartaA
minnande hann þegar j fyrsto huersu hann hafðe honum hæitið at gǽfa allar þǽr æigner aptrer hann hafðe længe fyre honum halldetok erkisto
lenum j kantia til heyrerSva seger hann konungenum ok diarflega oc miok einarðlega hans gerðer ok framm ferðerþǽr er hann hefer mote honum oc kirkiunneAminnannde hann ǽ sem tiðaztmillim annarra orðahver
so o merkr ok laus orðr er hann provaz j allum sinum góþum fyrir hæitum viðr sekMeðr goðra manna til loguæinkannlega Jarls
ens er fyrr var