On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Thómas saga erkibiskups1r-92v
ærkibysku penn aten hann villdi æigi taka af honum pacemþa uissi hann at þat myn
de ei gi þickia goþum monnum kristins mannz giorðnema helldr guðs o
uinarSungenne messunnestigr konun grenn þegar upp a sinn hæstriðr sua uttan alla duol ut af borginneskundande fram m til stefno
staðarenserki
bysku penn riðr ok meðr sinum monnu m nackoru seinnaSem þæi r sœkia fram m til fundarensriðr thomas ærki
byskup fram m epter konun genumþæi r talaz þegar viðr er þæi r finnazmeðr þi mote at huarr kærer a annanasakande meðr horðum orðum ok ber um brigzlumsva længe sem þæi r talaz viðrSeger konun grenn ærkibysku penn meþ ængo mote vilia mvna þǽr sœmðerer hann kvætz hava væittar honu m um fram m alla mænnærki
bysku penn seger hann ænga lund mæira muna til þess æpter lǽtiss ok þionostu er hann seger sek hava væitt honu mMeðr þeima hǽtte riða þæi r fra m a fundennAt huarr þæir ra brigzlar auðrum þi ber lega vpp j augun at huarge þæir ra vill nv mvna huat er huarr hafðe auðrum gott gortsua miket epter læ
te sem huarr þæir ra hafðe auðrum fyrr mæirr væitt meðr sannre elskuEn er þæi r koma fram m til stefnostaðarensgefa þæi r upp þætta talEn konun grenn ok Jarlenn hallda þegar a sinum malumOk epter miok langan tima dags
senssættum ok somþum allum þæi m græinum er gortz hofðu millem konun gsen s ok Jarlsens meðr raðe oc til logu thomas erkibyskups ok annarra goðra mannasva yrker erkibysku penn a konun genn meðr horðum orðum ok staþugu hiartaA
minnande hann þegar j fyrsto huer su hann hafðe honum hæitið at gǽfa allar þǽr æigner aptrer hann hafðe længe fyre honu m halldetok erkisto
lenum j kantia til heyrerSva seger hann konun genum ok diarflega oc miok einarðlega hans gerðer ok fram m ferðerþǽr er hann hefer mote honum oc kirkiunneAminnannde hann ǽ sem tiðaztmillim annarra orðahver
so o mer kr ok laus orðr er hann pro vaz j allum sinum góþum fyrir hæitum viðr sekMeðr goðra manna til loguæinkannlega Jarls
ens er fyrr var
de e
uinarSungenne messunnestigr k
staðarenserki
b
b
te sem huarr þ
senssættu
minnande hann þegar j fyrsto hu
lenum j kantia til heyrerSva seger h
so o m
ens er fyrr var