af nockorum goðgiarnum monnvmsem hann hefer þæssor jaðat hann minnez viðr thomas erkibyskuptil þess at mænn mege þatar meðr marka aptr komenn fornan oc falslausan vinskap millum þæirraEn konungrenn seger þat giarna gera viliaef hann hefðe æigi aðr einn tima þat i sinne reiðemeðr bræðe suaretat hann skyllde alldre minnaz viðr thomas erkibyskupSeger sek þo enga hæipt vilia þui helldr hallda viðr erkibyskupenn j sino hiartaThomas erkibyskup sem hann heyrer konungenn slik orð j munne havagrvnar hann þegarat þau se mæirr með glœsum framm fœrðen fullum viliaþi at hann var vissok millum hinna vitraztu manna hinn varaztesem sa maðr er margt hafðe reyntok margs var avita vvorþennkonungsens skaplynde kenner hann ok giorlafyri þi gefr honum skiliaat slik orð ero æigi sogð af fullum viliafyri þi grunar hann þegarsem alla aðra við verandeok a þæirra tal heyrandeat æigi se vist at fullr vile fylge sliko slettmæleEn þo hever hann fatt vm j fyrstonema talar varlegaok æigi miok berlegaVttan þegar sem hann grunar huerso fara manduelr hann sitt andsvar æigi til nockorra vm ráðaseger sek enga sǽtt at sinne semia vilianema epter herra pavans raðese sva millim þæirra sættr friðrat sialfer þæir finnez viðrok þetta hans hit skamma andsvar meðr nattenne er nv færr at hondumgerer a þæirra tale skiotan endaok lykz þessor stefna sua at sinneEn hæinrekr konungr er nu a miok langan veg j myrkre at fara til sins herbergissok allan dagh þickez j þessum malumaf franka konungeok aðrum goðgiarnum monnum mikilega mœddr hava veretbakmæler nu thomase erkibyskupemeðr berum bannaðar orþummeþan hann riðrǽ sem tiþaz ok vegr vinnzmeþr bræðe vanstilltrar reiðeJnnir fyrir þæim er honum fylgia ok a minner a væginum alla er með honum riðaþa mœðu meðr utolulegum kostnaðeer hann seger sekfyrir hans sakar optlega haft hava uttan þocktel hann allan þann angrsem hann