On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Thómas saga erkibiskups1r-92v
Jðrar mek minn kǽre faðerok miok angrar mekMiskunna mer ok leys mek veslan af þessum glœpen ek heitr þiat fra þeima tima skal ek yðr æok yðrum monnu mheþan af alldre fra skila ver ðane yðr nockorn ti
ma vpp gevasua lenge sem guðe likar at ek lifaok þer þurfet mitt goðs at hafaHinn signaðe thomas erkibyskup sem hann heyrer sva skǽra ok skyra konun gsens jatning meðr sannr e iðranLeyser hann konun grenn af þæir re synd er hann i fell a þæi m fundeer þæi r helldo nest a æggiande thomase erkibyskupe at vikia epter konun ge af englandeMinkande sva guðs rett ok kirk
iunnar meðr sinn e til logv Loðvi konun ge leystumgefr thomas hinn sæle honum guðs blæzanEn siðan snyr hann meðr sinum monn um hæim til sins her bærgisEn konun gr af fra nz helldr hann sua nv hofþinglega sem hann hellt hann fyrir þenna fundþar til sem hann vænder hæim til englandz epter sǽtt þæir ra hæinreks konun gsAf þessarre sinn i einorð oc staðfestovirðez hinn sǽle thomas erkibyskup loðvi konun ge storlega væl þegar er hann ser hit sannasem guð gefr honum fullulega skiliaat er ki
bysku penn hefer rettara at mælaen heinrekr konun grSva seger ok allt fra nka
ka rikiss folkat cantu
ariensis erkibyskup er mikils hattar maðrframrok forseollok skynsamrok engan segia þæi r honu m ver a j ollu franka riki li
kan j staðfestoer þora munde æinn at mæla sva mote morgum stor
hofþin
gium hirðande ecke vm þæir ra harþyndesegia hann einn hava hæille samviz
ko halldetok frealslega faret af þæi m funde j guðs auglitesaker sinn ar diorfu einarðarok skyro skynsemþarer aller aðrer vurðu meðr falsaðum orðum fangner af hæinreke konun ge ok hans monnu mþæi r er aðr h
helldo meðr honu m ok hæilagre kirkioþi at aller kende erkibysku penum at fri ð
renn formeraðez ei gi at þi sinneAf þessarre virðeng er aller goðer men n væita honu m sakar þæir rar staðfestoer hann framme hafðea þæima fiol
menna fundevæx hans vægr nu hvarvitnaframarr en fyrre j
ma vpp gevasua lenge sem guðe likar at ek lifaok þer þurfet mitt goðs at hafaHinn signaðe tho
iunnar meðr sin
b
ka rikiss folkat cantu
ariensis erk
kan j staðfestoe
hofþin
gium
ko halldetok frealslega faret af þ
helldo meðr h
ren
menna fundevæx hans vægr nu hvarvitnaframarr en fyrre j