gævem ver várt raað j valldverðe hans vileEn af þi at oss fyre bioðaz nv oll gœþe huarstueggia rikissens frannz ok englandzþa er nockot sva vant at seahuar ver megum naðer faeþa nockora miskunn fyri finnaþar sem sialferromverer ræna ok raufaunder sek allt dragande meðr agirnd huat er þæir gætaFyri þi syniz fám miok fysilekt at finna þaok af þi at engenn rǽðr oss at finna at reyna þæirra drengskapne væna upp a þæirra ffrealsleik þa er eigi uliktat j nockorum stað oðrum se eigi siðr a litandeeða nockorrar hialpar ventandeAf þi kemr mer þat i hugsem ver hofum opt heyrtat þæir menn fœþaz frealsare af sino goðsok bætre bœna viðr þyrfande mennen miok viða annars staðarer byggia meðr a þæirre er ararim hæiter allt til provinzfyre þi man ek fara fœte til þæirra goðra manna meðr einshuerium þæim er mer vill meðr fatœkt þanneg fylgia er vera ma at oss miskunnevarre væsolld sænnegevande gæfande oss fyrir guðs sakar mat af sinne milldeþar til er varr drottenn sænder oss sina miskunn meðr millegre hugganEcke skalum ver miok kuiða ne sua sorgsamer veraat ver gaim eigi guðssa kristinn maðr er hæiðingium verreer orventer ser nockorn tima guðs miskunnarþi at varr hinn hæste guðmilldr oc mattugrer allum þi nerre meðr sinne haleitre miskunnsem huerr þoler flæire ok meire þrauter fyrir hans sakerJamnvæl j slikum ok þilikum til fællumsem ver þickiumz nu vera j stadderma hann oss oc meðr sinum náþum skiott nerre veravárum litilleika miskunnande meðr sinne heilagre hialpar hændeSua verðr oc sem hann væner þiat nu er einn franka konungs svæinn laupande komenn til ærkibyskupsens hærbergis dyrakrefiande jnn gongu helldr akaflegaer með miskunn guðs er nu sændr af loðvi konunge til thomas erkibyskupsSem hann kemr fyre thomas erkibyskupmæler hann til hansherra konungr af franz kallar yðr til sintil þess seger æinn þæirra er fyre erat hann reke oss af rikenothomas erkibyskup suarar