ok æigi verðr þæirra erende meira ne betra en nu mege þer heyraThomas erkibyskup riðr af þeima funde sem hann hellt við legatana aptr til sainz sem hann var aðrduelz hann þar vm riðEn af þi at mænn fara daglega millem frannz oc englandzþa heyrer meirr a huer
ium degeaf þæirra flutninge er fyri hann komaat margar uhefur nygiarverþa vi
þa i hans byskupdœmemeðr þi vanrette er hann væit at af konungsens vanum komaþat skil hann ok at þat þroaz nuoc daglegaallt saman upp renn meðr folkenook fǽr hinn versta avoxtAf þi riss hann nu upp resklegagyrþande sek sterklega meðr guðlego hegndar suerþeþæim sem til hirtingar sem til nu geraz hæilagrar kirkio niþingarþi at hann visse þann vera af spamannenum sagþan j guðs ban
ne er hann er sva latr oc slior j striðu hialpsamlegrar hirtingar viðr sina su
nuþa er hann hefer af sialfum guðe a byrgþum a teketat hann sparar þæim hegning rettrar refsengar er sek herþa meðr illgerða þrae mote sinum lausnara ok hans loglegum rettyndum ok kirkiunnar formonnumNu af þi at hann ser eigi mega lengr aptr hallda harðynda hirting uttan sinnar salu haskaok þæirra sem hann a fyri guðe sialfum suara fyreþa hever hann sina hirti
ting heþan af viðr marga vanda mænn frammemeðr hialpsamlegre striðoAlexandr pave hever þenna tima fenget hinum sǽla thomase erkibyskupeþat sama valld fullulega er meðr honum var vm riðaf hans ovina at kalle of miok min
kattil þess at hann hafe sek þi urugglegarr oc frialslegarr framme við kirkiun
nar ok sina fiand mænnþann tima er hann ser sek sua hœfa ok til heyraok enn til þæss at hans orð se af ollum j englande þi meira virðNu af þi at hinum sæla thomase erkibyskupeþickia þæir eigi meiga lengr u hegndar veraer sek vilia enga lund bœtafyrir nockorskonar goðar aminnengarþa yrker hann sua a i fyr
stoat hann stefner þæim konungsens klærkum meðr a kueðnum dege nockot sva striðle
ga a sinn fund er honum varo fyre eitt huat skylldugerAnnat huart sakar