On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Thómas saga erkibiskups1r-92v
til her ra pavansvill hann nu giarna huat gott til leggiaer hann framast gætrAf þi sender hann til englandz tva legataaf sialfs sins curia sem konun grenn bæiðeztVilhialm prest kardinala heinreks konun gs hinn mesta vin sa er helldr vill sem sialfr thomas erkibysku p seger af honum minka kler
kanna retten aukahuer uitna hofþingiunum fylgiandeþæir ra rááð oc rike huer uitna meðr sinne þionastu aukandehelldr en hann vile under konun g
anna stygðafla ser guðs miskunn dygð með Annarr kardinalenn diakn at uigslu hæiter Othosa maðr er meirr þionar rangre agirnd en rettre astundanok ef þesser vær e æigi af sialfum alæxandro pa pa senderþa vǽre þæi r æigi ver þer at ver a þilikum væg ok vallde sœmðerhelldr skylldo þæi r ver a riaðer oc rekner af allumþesser hava nu þo fullkomet valld af her ra pauanumtil þess at sæmia sǽttmillem hæinreks konun gs oc thomas erkibyskups allre appelléran fra skilðreEn af þi at thomas erkibyskup væit hann vilhialm ver a hinn mesta vin hæin
reks konun gs af englandeok at hann færr þessa ferð m
mest af þiat konun grenn hafðe gort honu m orðoc bæþit hann faraþa hever hann grun a hans gerðumEn annan þæir ra hever hann fyrir aðra skylld grunsa
manoc af þi vill hann under huarskiss vallde ver aen þo seger hann sek helldr enn siðr vilia vilhialms yfer boð havafyri þa sok at hann hafðe ser i þet ta valld af sialfs vpp kaste kometok sialfs sins þessa ferð mæirr epter sialfs sins fyst faretok konun gsens at kalleen hann vǽre af nockorum oðrum til þessa skylldaðrkuezt han s dome þi diarflegarr mega næita at hann vil mek vanuirða seger hann en ger a ser fræmð oc sœmð af minne minkanoc selia mitt bloð við ver þeen vænda ver þinu ser til tignar nafns ok hegoma
dyrðar hælldr vill thomas erkibyskup nu þola huat illt er þesser ger aen standa a hans legatans domeþi at hann vill sitt mal j engum stað dœmaz latanema j roma curiaok þi seger hann svaat hann er þess
kanna retten aukahu
anna stygðafla ser guðs miskunn dygð m
reks k
mest af þiat k
manoc af þi vill h
dyrðar