ok alla þafyre þau hin guðrækilego til tœke er hann gerer upp a kirkiuna ok herra pavannok byskuparner styrkia meðr honumbæðe meðr orðum oc ill
gerðumVita byskuparner þo at þæir fylge konungenumat konungrenn hefer sua hart ok haðulegt heruirke gorten þæir samþykt upp a kirkiuna j englandej hermð viðr alexandr pavaoc thomas erkibyskupat sua guðrǽkileg grimð var i þi lande alldre fyrre heyrðNu af þi at þæir hava her af sára samvizkoþa þa fellr a alla þa ræðilegr ótte meðr horðum hugsóttumok gǽta nv uar
la skilt meðr huerium hǽtte er þæir mega lifa ser viðr verþugre hegninger þæim þicker sialfum visa vón saker sinna vandra verkaat þæir kome at hondum skiottFyrster af byskupunum þi at þæir þickiaz appellera þæir er alla go
tu hafa þat til lagt millem konungs
ens ok thomas erkibyskupser illt var oc uþarftoc um þat daglega liggiaat herða konungsens hiarta mote thomase erkibyskupeœsande hann fram meðr þi boluaða sundrlyndiss saðeer þæir sa iamnlega millem hans oc thomas erkibyskupsByskup exoniensis vill meðr engo mote appelleraoc eigi gæta þæir honum með nockoru mote til kometEn byskup rofensis gerer ser skropa sottoc leggz hann siukrkuetz eigi mega fyri þa sok koma til konungsensByskupenn af vincestr sender sitt bræf til þessa fundar i huerio er hann af
sakar sek suaAf þi seger hann at ek em af hinum hǽsta byskupe kallaðr þa gere ek enga appelleranNu af þi at hann kuezt af hinum hǽsta byskupe kallaðr veraþa hyggia þæir aller at herra pavenn er héstr er allra byskupa a iarðrike hefðe hann a sinn fund kallatEn sialfr hann setr ser i hug hinn dyrasta domara Iesum Christum hinn hǽsta byskupfyri huers domstol er hann væit sek skiott koma manuok sin verk ok vilia þar til probs bera gerande guðe grein af allum þæimþi at hans lifdagum liðr fastThomas erkibyskupsem hann spyrr i frannz huat harðyndum er heilug kirkia þoler af heinreke konunge j englandeharmar hann ok syrgerat konungrenn fell i þilika folsko geranda sua uheyrelega glœpskoupp a guðs kristneoc