fyre guðs sakar druckennHinn sæle thomas erkibyskupsuarar honum abota
num suaViðr gengr ek þi at mer lika sva lystileger luterok at ek em giarn upp a slika luteAf þi ma þat vera at ek fa eigi hœft hof i slikum lutummeðr þi at miatt er mundangs hofEn allt at einu at ek se synðugrþa er guð þo goðrsa er meðr sinne miskunn visar rang
latum a rættan væghok mer ouerþugum virðez at birta sina leynda luteAf þilikum orðum hins sæla thomas erkibyskupsvæx honum abotanum ofsa mikel forvitne ahueim hǽtte er þetta m
man verþa eþa viðr vitaAf þi læitar hann fast epterok biðr mikilegaat erki
byskupenn gere honum grein ahvæim hætte er þetta man verþaNu sem hann sœker þetta fastsuarar honum hinn sæle thomas suaHerra abote seger hannok þo at þu ser mer hæilnollegrþa man ek þer af þessarre syn ecke segia fyrre en þu hæitr mer þiat þu later þetta sama leynt verasua lenge sem ek lifeAbotenn hæitr þegarHinn sæle thomas mælerSua syndez mer i suefne herra abo
te a þessarre nattsem ek vǽra j kirkio nockoreen eigi vissa ek i huerreþar þotte mer ok vera alæxandr pave meðr kardinalumhæinrekr konungr af eng
lande var ok þarMer þotte sem við hæinrekr konungr geingimz fast aok þrættem meðr micklum kappepauanum ok hans kardinalum við verandumok a heyrandum ockra dæiluEk þottumz slikt framme standa sem ek gat fyri kirkiunnar sok mote konungenumHerra pavenn fylgðe mer ok fulltingðe mer ok kirkiunnar sok ok mino maleEn kardinales fylgðe konungenum huat er þæir mattu mestJ þi sem mer þotte ockur konungsens deila akovvzt veraliopu framm fiorer Riddarar vavæiflega miok akaflegagripande mek þegar þaðan i brott af þæirra asyndEn er þæir varo þar komner j þæirre somu kirkio sem þæim likaðeþa þottu mer þæirhogga sva miket ok vitt ofan af mino hofðe sem rakað varOk meðr ollu þottu mer þæir minn haus af mer slaSua miok þotte mer þa alla væga at mer þreyngiaat ek þottumz mitt lif þar sua lata