i sinu bræfeat honum er enga lund talande meðr konunge af eng
landenema hann se uiðr þæirra rœþuSeger fáám monnum hans skaplynde ku
nnare en seren kueðr þat eigi allra vera at skilia hans uiliahuerso slætt eþa sœtt er hann talar eða huerso myrkt er hann kann mælaþa er honum þat likarok ef sa er eigi nærre sem hans veler kenner af myrkum hugum framm læiddar marghattaðs hiarta ok þær þyðe ok liosar gereþa ma huerr maðr sem æinn er eige kann hans skaplyndeaf hans marghattaðum malum ok hans slœgðum tœlldr verðaVerðr konungenum ok kunnegt huat nauð er þer þolereða til huerra luta er þer fulla nauðsyn hafet j þilikum vaða oc van
da sem þer standet þa man hann þegar hallda mote yðr sino valldeSem þetta bræf kemr til Alæxandr pavavirðaz honum þessor orð vera væl sogð oc synez þetta vera væl sagt ok sonn rœðaAf þi likar herra pauanum at skrifa bræf til konungs af englande sem hann gererj huerio er hann seger suasuarande þæim hæinreks konungs orðum er hann sagðe sek eigi sia vilia alexandr pava ef thomas erkibyskup være viðrþat er huarke heyrt af verolldinne ne af roma kirkio gortseger alexander til hæinreks konungssakar þyckio nockors hofðingiaat hin romuerska kirkia hafe nockorum þæim af sinum naðum ut kastað er þuingan oc harðynde hever þolt fyri guðs ast oc hans rettyndumOk allra sizt hefer hon þat gort við þa er sva ero kunner oc sanner uorðner at dyrlegre dygð viðr hæilaga kirkiook hennar klærkasem hinn goðe maðr thomas erki
byskup er vorðennHæver ok sannr guð þat valld postolego sǽte gævetok þi þat skylldat at þat skal ollum viðr hialpa sem fyri þa skylld þola angr ok eymðok utlægðer taka a sek at þæir fylgia guðs logum ok kirkiunnar rettyndumjamnvæl mote konunganna raðum oc reiðe ok þæirra ranglatum raðgiofumsem mote ollum oðrumþæim er meðr grimð ganga upp a guðs rettrænannde hans kirkior ok klærkaþa vallde er þæir hall
da af sialfum guðe epter þi sem huerium er af kirkiunnar halfo skipat j sinne