huerso gera hœferþi at aller ver fyri diarfumz j daghaf þæirre hærmð er þæir ha
va a yðro hofðekonungsens boðskapr er nu birtrat huer sa byskup ella an
narr maðrer með yðr stændr lengrskal sua harðlegha handlatzsem konungs ovinsa er at suikum er sandfundennþi at sua er nu upp a yðarn hals diktatSva er oc sagt at byskup Jocelin af sarisberok byskup Vilialmr af norviker enn standa með yðrmano skiott lata sina li
muella pinaz aðrum pinumJ þesso koma framm byskuparner sialfer vilialmr oc Jocelin fyri thomas erkibyskupoc biðia hann hugleiða um þæirra mal at eigi drage ollum þæim til ofmikillar ogiptoSua biðia þæir hann hug
sa huat raðe er takande se j þilik
um til fellumEn meðan byskup bar
tholomeus flutte sitt ærendeser erkibyskupenn upp a hannen mæler siðan til hans er hann hever flutt sem honum likarGack brott þu heðan seger hannþi at þu skil eigi guðs uiliaSem byskuparner rœþaz þetta viðrvita þæir varla huat er þæir viliaEro nu sumer með konungenum j hans herberge en su en aðrer faer fyre erkibyskupenumþæir byskuparner er með konungenum varoganga fyri hannbiðiande sér orlofskonungrenn gefr þeim orlofbiðr þa gera gott rááðþæir ganga brottj einn huern stað fra oðru stormænne konungsensoc setiaz a rááðMiok er at þæim þrœngtþi at þæir verþa nu at snuaz vpp a sinn herra thomas erk
ibyskupella falla þæir þegar j konungsens reiðeef þæir vilia nu eigi með oðru stormænne samþyckiaen þæir þora þo varla at dœma hann sua ranglegasakar sva opinberlegrar af gongu guðs lagaoc sætninga heilagra feðraAf þi varo þæir nu miok j þrongan punkt setter jhuga
fullerVarla vilia þæir nu skiliahuerso þæim hœfer at geraEigi fa þæir ok a fundetmeðr hvæim hætte er þæir mege þenna vanda forðaztEn er þæir hava lenge j fængezkemr þat a samt með þæimat þæir skalo aller snuaz mote thomase erkibysk
upeok appellera hann til herra pavansGefande honum þa sok at