On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Thómas saga erkibiskups1r-92v
Gilliber t lunduna bysk
u pþegar oc bysku penn af vintonSem þæi r skiotaz sliko aat huarer appe ller a aðrasnua bysku parner skiott fra erkibysku penum oc skunda a konun gs garðvtan tvæir af þæi m þæi r er siðarst hofðu til erki
bysku psens ko
metþæi r dveliaz epter oc styrkia sinn foður j hugaok her ða hans hiar
ta menn elega ok þo leynilegaEinn af þessum er epter dueliaz er bysku p hein
rekr af vincestr er thomas vigðe til bysku ps ok hans vin var jamnleghaaf þi harmar hann meirr en aðrer þau harðynde er hann þoler af sinum ovvndar
monnum En annarr er bysku p Jocelin af sarisber þesser tvæir óro þæi r er með honu m stoðu enn oc saker konun glegrar ognar oc agaleynilega en eigi opinber legaNu sem bysku parner varo bro ttugengr thomas erkibyskup til kirkio oc ger er sem honu m hafðe einn goðr maðr kenn tat hann syngr messo af hinum sǽla stephano frum vátt guðsok var þet ta messu upphafetEt enim sederunt principes et aduersum me loque
bantur Hann syngr messuna með palliomote vanaþi at hann var ecke þi vanr at s
syngia a nockorum þæi m dagum með pallio er eige var einhuer hatiðEn konun gsens skuiérar er viðr varo stadder hugleiddo messu upphafet meðr serok skilia sva sem þat muni hava eitt huat at mer kiaat hann song þilika mes
su meðr þiliko vpphaveMEssunne meðr sœmð sunginn eleggr thomas erkibyskup af ser pallium ok mitruna epter ráðe sinna vina oc hollosto mann askryddr aðrum messu kleðum hann kastar yfer sek einne klerka kápu oc byr sek sva til ferðarEn af þi at hann ottaz epter mann legre nattur oaf þæi m ognar orðvm er bysku par kuoðuz hava heyrtoc þæi r hofðu honu m sagtþa tekr hann corpus comi hi oc ber r með ser leynilega under kapunnestyrkez hann nu þegar oc dirfez j hughMeðr þeima hǽtte gengr thomas erkibyskup a konun gs garðEn er hann kem r at þi her berge er konun grenn biðr hans jtekr hann kro ssenn af þæi m er ber r firi honu maðr en hann gengr i her ber getoc ber r sialfr ollum a siándumbysku parner fylgia hon
u m fra moc vir
b
metþ
ta men
rekr af vincestr e
monnu
syngia a nockorum þ
su meðr þiliko vpphaveMEssunne meðr sœmð sungin