vitaok fyri vist havaef guð uill sem ek etla at gera at mer hæilum man ek koma þaren ef ek em krankrskal mek þanneg j borum berahelldr en ek koma þar eigiA þeima sama dege springr upp hueruitna horð rœða með þi mo
te af morghum sogðoc iamnvæl segia sialfum erkibyskupe nock
orer gofger mennat hann man uera dræpennella j myrkuastofu haðulega rekennef hann kæmr þenna dagh a konungs garðEn er erkibyskup heyrer þenna kvittottaz hann þenna hurroc rǽðez sva horð orðþi at hann kenner sek eigi enn þess uerþugan at þola dauða fyri guðs sakerAf sva horðum hurr ok rœþumvar thomas erkibyskup af nockorum siðsamum manne á minntrat hann synge eina messotil lofs oc dyrðar hins sela stephani frumvatza nesta dege epteroc biðe þann goða guðs vinat hann uerþe þess arnande við guð at illzko samlegh þuerúð oc þralynde hans motstoðu mannaherðe sek huerge of miok mote honum ok kirkiunnar retteHJnn sette dagr þessa fundarer heinrekr konungr helldr viðr thomas erkibyskup j norðantunhinn þriðia dagh uikunnarer af folkeno kallaz mars dagren þat er sva sem þess dagrer bardaga elskar oc giarna beriaz villverðr thomase erkibyskupe ok fullr onaða dagrþi at fyrr en hann kemr a konungs fundmøta honum hans brøðr byskuparnerrézlo fuller af þi sem þeir hava nylega heyrtEn fyri þi at þeir vita þat vera beðe liott ok leiðelegtþa birta þeir honum þat eigi berleganema koma við þat efnemeðr listulegre lymskonockot sva slœglegasem þeir vile eigi a kueðaen hann mege þo með nockoru mote skiliaþat er þæir uilia segiaHer með a æggia þeir honummeð flalsblandaðum fagrum fortolumat hann gefe sek oc sinn erkistol j konungs jl valldepter hans uilia með bliðum hughoc gloðu hiartatil þess at hann høgez i sinum harða hugaviðr hannoc vile sva sina reiðe við hann vpp gevaSegia sva at honum man þegar brugðet meinsœrum a garðenum af konungs
monnum er hann kemr þaroc at hann man sva vera dœmdrsem sannr drottens suikare nema sva se gort sem konungenum likar fyri þa skylld at þæir segiahann æigi vilia þa ueralldlega vegsemð oc sœmð konungenum