On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Thómas saga erkibiskups1r-92v
gevaThomas erkibyskup spyrr nu bysku pana er meðr honu m varo inne strængðerhuer io suara skylldeen þæi r þegia aller vm stundEn epter hugsanar tima aminn ez bysku p hæinrekr vintoniensisþi at hann uill erkibysku penum væl oc fylg
er honu m huat er hann gætrok þo læynilegha saker konun gsens ognar oc agaat þann tima sem trakterað varum hans kosneng til erkibysku ps sem hann var konun gs canceléroc kantuariensis kir kio erkidiaknat hann var af ollum lutum þæi m leystr ok fullkomlega frælstrer konun genum ok hans garðe til heyrðo bæðe af uer kum oc uiliasem þæi r goðer mænn mattu þa skilia er við varo oc mæðr þæima hǽt
te var hann hæilagre cantuariensis kir kio gevenn oc aptr golldenn Meðr þei
ma hǽtte bar bysku p hæinrekr sitt vitneEn er bysku parner er viðr varo heyra sva uist uitne boretaf sva agǽtum manneþa mega þæi r með engarre skyn
sæmð nockot mote berabysku p Gilliber t londoniensiscantuariensis kirkio dekán mæler til erkibysku psensFaðer seger hann Ef þer aminn ez af huilikre dygð oc drengskap er her ra konun grenn hever yðr sva háátt hafetoc huilikan uegh oc uirðeng er hann hever yðr gevetoc j annan stað vili þer hugum læiða timann a vesolldoc þæir ra vandskap hæruilegan oc harðanmeðr þi raðley
sesem þer hafet allre kirkio eng
landz oc ollum oss bysku punum yðrum brøðrum fyre buetþa seger ek svaat þér eiget æigi at eins sialfs yðars erkibyskups
dœmi/s//s/ fyri konun genum upp gevanema iamvæl eigu þer tiu lutum mæira aptr at greiðaef hann uill sva krefiaoc i ollum lutum eigo þer fyri honu m at vǽgiaoc sialfa yðr lægiatil þess at hans hugr hœgezoc han s reiðe lǽgez sva Oc ef minn her ra konun grenn finn r litileti með uer þugu til lætemeð yðr þa vǽner mik at han s ualld oc millde man þer með ollu oskaddo aptr faþat sem þer hafet aðr i han s ualld upp gæfetSem hann þagnarsvarar honu m thomas erk
ibyskup J nóg birter þu broðer huat raðe er þu gefr utBysku p hæinrekr vintoniensis er vigt hafðe thomas erkibyskup oc þat uitne bar sem fyrr var sagt at hann var fullulega frælstr af ollum lutum
er h
te var h
ma hǽtte bar b
sæmð nockot mote berab
sesem þ
landz oc ollum oss b
dœmi/s//s/ f