longu aðr af þ
æim marghattaða hæimolleika er h
ann hafðe m
eð k
onungenu
m fra fyrsta tima haftat hans hugr af goðum viliavar fra h
onum snuennsem sialfum honum gæfr skiliaþetta sama seger hirð
sueitin h
onum af hollenneFyre þessa skylld biðr thom
as æ
rk
ibyskup k
onungen
n orlof
s ok fǽr þegarEn af þi at h
ann skil af þ
æim hinu
m uollduga e
r vindarn
er uǽgiaen hofen lǽgersina b
rottferð v
era bannaða at sinne or l
and
enoþa hugsar h
ann nu meðr seroc i lioðe sinum vinum sagðeat heðan af er annat hvarthærvilega a hǽl farandeella karlman
nlegha mote k
on
ungenumoc hans rongu raðe striðandaA þæima tima er j fængez af ebroicense b
yskupeat k
onungen
um ok erkib
yskupenu
m semeEn hæinrekr k
onungr uill enga vi
natto hallda viðr ærkib
yskupen
nnema hans vanar se aller halld
ner oc erkib
yskupsens jn
nzsigle styrkterþi at h
ann gæfr þ
æim liten
n gaum e
r sva segerVæi þ
æim er rong log setiatil þess at þ
æir fatœkum þrongui j domeoc þ
æir lágum oc litilatum j folke guðs ofrið bioðeSem b
yskup
en
n fæzt fast j friðargerðenne millem k
onungsens oc ærkib
yskupsenssend
er thomas erk
ibyskup bræf til h
erra pavansþi at hann girnez miok guðs na
ðak
irkiunne til friðarok farsælldarj hu
erio er h
ann synez biðiaat k
onungleger vanarer þ
æim riss allt sundrlyndi afse af h
erra pavanu
m styrkt
er ok samþykterEn hu
erso væit þæssor ostaðfesta viðrþessa hins staþugaat h
ann biðr at þ
æir hin
er uloglego lut
erse nu af h
erra pava
nu
mstyrkter oc samþyk
ter e
r sialfr h
ann villde fyrr meðr engo mote samþyckiaEn ef thomas ærk
ibyskups orð ero rett skilðþa skytr h
ann þesso vandamaleupp a hins hǽra skyn oc meirasem m
aðr væl vitr at þ
at e
r h
ann dirfez e
igi at g
era af sialfu
m sergirnez h
ann at skilia hu
erso h
onum hœf
er at g
era oc f
ram farasak
ar þess at h
ann fœre glœpen
n af sialfum seren væite