On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Thómas saga erkibiskups1r-92v
heyrðe En er borð varo uppe ok guðe váro grati as gorvargæck ærkibysku penn með sinum fyrr næfndum lǽrðum monnum j sitt hærbærgheþar sem hann gerer annat hvart at hann disputaðe meðr diupum huga vm hæila
gar ritningarella a ráðe sitiande vm mal manna talandeOk sva ger ðe hann jamnlegha epter matnema sva kynne til ber aat hann sofnaðe litenn tima Syslo leyse flyðe hann mæðr ollven gerðe ǽ iafnlegha eitthvat gottat æige sǽi hannhans uviner syslo lausan ok spottaðe han s huilldar
daghaEn þat framarst er hann mattevarðvæitte hann netrlega tima með tárum oc tregaþi at hann var miok þrátt a bœnum vm netr með ræinum huga likame oc hiartahógvǽrr var hann j orðumen rett
viss j ver kumþi at hann villde fyrre meðr sialfs sins dyrleghum dœmvm kænna þæi m væl at lifasem hann vill siðan mæðr sinvm orðum lǽraVil
lu mænn oc þrætto mænnasakaðe hann vaflatleghaok alldre matte honum til þæss koma at hann samneytte meðr nockoru mote bann set
tum monnvm Ok hver r sem mote gæck hialpsamleghum oc hæilum kæn
nengumþa hafðe hann þegar ærkibysku penn fullkomenn motstoðu mann af guðs halfohæitr var hann ok æ ornande af rettletiss vandlǽteAf þi at hann villde hver ge af hæilagre reglo hæilagra guðs laga gangaallre mann
virðeng oc muto girnd meðr ollv hafnaðre oc bro tt kastaðreEn j vigslo giofum var hann vm fram m alla lvte aðra j sino bysku plego æm
bættebæðe varr oc vilia góðrathugallok miok sma
smugalloc otta
fullrþi at leset hafðe hann þætta hæilræðe mæistarans til læresvein
sensLægg ængum hændr skiott vigslu hændr j hofuðat æige samney
ter þu synðum þæir raAf þessum orðam hins mickla meistara pals posto la sem af nockorum ræðilegum reiði dunu þytsturlaðez hann ollum hug ok hiartaoc var þi varare j uigslu giofunum sem hann huglæidde þe tta or
gar ritningarella a ráðe sitiande vm mal manna talandeOk sva g
daghaEn þat framarst er hann mattevarðvæitte han
viss j v
lu mænn oc þrætto mænnasakaðe hann vaflatleghaok alldre matte honum til þæss koma at hann samneytte meðr nockoru mote ban
tum monnv
nengumþa hafðe hann þegar ærkib
virðeng oc muto girnd meðr ollv hafnaðre oc b
bættebæðe varr oc vilia góðrathugallok miok sma
smugalloc otta
fullrþi at leset hafðe hann þætta hæilræðe mæistarans til læresvein
sensLægg ængum hændr skiott vigslu hændr j hofuðat æige samney
ter þu synðum þ