æighe mœða þa sem litit eða allz ecke af þi skilðe sem leset varVarla kæmr nackorr sa klærkr til ærkibyskupsens er millem þessarra meista
raeða mvnka iver sialfs hans borð vpp sǽteutan sialfr erkibyskupenn þann meðr namne kallaðe sem komenn være oc hann villde miok vegsa
maOk þann tima sem sva til bære gerer hann þat meirr saker hei
laghs lifnaðarþess er hann vill væl sœmaen volldugskapar eða mann
virðengarEn huerr sem kom til hansvar sœmelegha sættr iver æithvert annat borðoc ef sialfr hann kallaðe hann eighevar sa þa af sial
fum honum meðr morghum sænd
inghum sœmðr En af þi er sva skipat af erkibyskupenum at engen til komande skyllde yfer hans borð vpp sitiauttan sialfr hann kende hannok kallaðeat hann vil eige at nockorskonar orð fliuge þat framm af æinshuers mvnne sem verða kann þess er fyri sǽte fyri þeim er til kœmeer bætr vǽre at omellt vǽre Truffe oc ollum hæimsens hegoma hafnaðe hann meðr ollu yfir sino borðefyri þi heyraz þar enger trumpararharparar eða fiðlararne gigiararenger loddarar ne leikararne nockorer lvter aðrer hegomlegernema fœðunnar mikell noglæikeoc fagǽtr rein
leikeEngar synduz þo meðr ollu lostasemðarennar lystuglegar upp
kveikengarenge of áta ne ofneyzlaMeðr huilikarre sœmð eða hóf
sæmðer hinn sæle thomas sat yfer sino borðe er þat væl segiandemellim sva margra oc þilikra retta sem honum varo sætterat ver megim hans hof
semð epter
likiahuerso hann hellt sek fra lystugleghum leynðum lutum oc huilikra luta er hann neytteÞria lute hœfer þæim at hafa sem hófs
mænn vilia j þessum lutum veraEr þat þa fyrst at ver geymimhvat er ver etumEn þat er annatat ver gaim huern tima er ver etumEn þat hit þriðiaat ver aktim með osshue mikels er ver neytumþessa kræfr hof