ek sótta; nú em ek aftr um kominn; fátt gat ek þegjandi þar; mörgum
Gunnlöð mér um orðum mælta ek íminn frama íSuttungs sölum.
gaf gullnum stóli á drykk ins dýra mjaðar; ill iðgjöld lét ek hana
Rata munn eftir hafa síns ins heila hugar, síns ins svára sefa.
létumk rúms um fá ok um grjót gnaga; yfir ok undir stóðumk jötna vegir;
Vel keypts litar hefi ek vel notið, fás svá hætta ek höfði til.
er fróðum vant því að Óðrerir er nú upp kominn á alda vés jarðar.
Ifi er mér á að ek væra enn kominn jötna görðum ór ef ek Gunnlaðar né
Ins hindra nytak, innar góðu konu, þeirar er lögðumk arm yfir.
dags gengu hrímþursar Háva ráðs að fregna Háva höllu í; að
Bölverki þeir spurðu, ef hann væri með böndum kominn eða hefði hánum Suttungr
Baugeið Óðinn hygg ek að unnið hafi; hvað skal hans of sóið.
tryggðum trúa? Suttung svikinn hann lét sumbli frá ok grætta Gunnlöðu.
Mál er að þylja þular stóli á, Urðar brunni að, sá ek ok þagða
k, sá ek ok hugðak, hlýdda ek ámanna mál, of rúnar heyrða ek dæma,
né um ráðum þögðu, Háva höllu að, Háva höllu í, heyrða ek segja
Ráðumk þér, Loddfáfnir, að þú ráð nemir, njóta mundu ef þú svá:
nemr, þér munu góð ef þú getr: nóttþúrísat nema á njósn sér eða þú
Ráðumk þér, Loddfáfnir, að þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr: fjölkunnigri leitir þér innan út staðar.
konu skalatu ífaðmi sofa svá að hon lyki þik liðum;
hon svá gjörir að þú gáir eigi þings né þjóðans máls; mat þú vill
Ráðumk þér, Loddfáfnir, að þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr: at né mannzkis gaman, ferr þú sorgafullr að sofa.
Ráðumk þér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr annars konu teygðu þér aldregi eyrarúnu að.
Ráðumkþér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr: áfjalli eða firði, ef þik fara tíðir, fástu að virði vel.
illan mann láttu aldregi óhöpp að þér vita því að af illum manni fær
Ofarla bíta ek sá einum þú aldregi gjöld ins góða hugar.
hal orð illrar konu; fláráð tunga varð hánum að fjörlagi ok þeygi
Ráðumk þér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef um þú sanna getr sök. veiztu ef þú vin átt, þannz þú vel
trúir, farðu að finna oft því að hrísi vex ok hávu grasi vegr er
Ráðumk þér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr góðan mann teygðu þér að gamanrúnum vættki tröðr.
Ráðumk þér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr vin þínum ver þú ok nem líknargaldr meðan þú lifir.
aldregi fyrri að flaumslitum; sorg etr hjarta ef þú segja né
Ráðumk þér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr orðum skipta þú skalt náir einhverjum allan hug.
aldregi við ósvinna apa; því að af illum manni mundu aldregi