sem ek hers jaðar hyggja myndak ef hann bróður lætr ábrott komaz
Mjök er ósviðr ef hann enn sparir en hann öðrum hefr aldrs of synjað.
fjánda inn fólkská þar er Reginn liggr er hann ráðinn hefr; kannat
Höfði skemmra láti hann þann inn hrímkalda jötun hann við slíku að sjá.
ok af baugum búa; þá mundu fjár þess er Fáfnir réð einvaldi vera.
Verða svá rík sköp að Reginn skyli mitt banorð bera því að þeir
Sigurðr hjó höfuð báðir bræðr skulu brálliga fara til Heljar heðan.
af Regin ok þá át hann Fáfnis hjarta ok drakk blóð þeira beggja, Regins
Bitt þú, Sigurðr, bauga ok Fáfnis. Þá heyrði Sigurðr hvað igður mæltu:
rauða; era konungligt kvíða mörgu! Mey veit ek eina, myklu fegrsta,
Liggja til Gjúka grænar brautir, gulli gædda, ef þú geta mættir.
fram vísa sköp fólklíðöndum; þar hefir dýrr konungr dóttur alna,
Salr er á há Hindarfjalli, allr er hann þá mundu, Sigurðr, mundi kaupa.
útan eldi sveipinn; þann hafa horskir halir um görvan ór ódökkum
Veit ek áfjalli fólkvitr sofa ok leikr yfir lindar ógnar ljóma.
váði; Yggr stakk þorni: aðra felldi Hör-Gefn hali en hafa
Knáttu, mögr, sjá mey und hjálmi þá er frá vígi Vingskorni vildi.
reið; máat Sigrdrífar svefni bregða, skjöldunga niðr, fyr
Sigurðr reið eftir slóð Fáfnis til bælis hans okfann sköpum norna.
það opið ok hurðir af járni ok gætti; af járni vóru ok allir timbrstokkar
íhúsinu en grafið í jörð niðr. Þar fann Sigurðr stórmikið gull
ok fylldi þar tvær kistur. Þar tók hann ægis hjálm ok gullbrynju
ok sverðið Hrotta ok marga dýrgripi ok klyfjaði þar með
Grana. En hestrinn vildi eigi fram ganga fyrr en Sigurðr steig á
Sigurðr reið upp áHindarfjall ok stefndi suðr til Frakklands. bak hánum.
Áfjallinu sá hann ljós mikið svá sem eldr brynni ok ljómaði af til
himins. En er hann kom að þá stóð þar skjaldborg ok upp ór merki.
Sigurðr gekk ískjaldborgina ok sá að þar lá maðr ok svaf með öllum
hervápnum Hann tók fyrst hjálminn af höfði hánum; þá sá hann að það
var kona. Brynjan var föst sem hon væri holdgróin. Þá reist
hann með Gram frá höfuðsmátt brynjuna í gögnum niðr ok svá
út í gögnum báðar ermar. Þá tók hann brynju af henni en hon
Hvað beit brynju? vaknaði ok settiz hon upp ok sá Sigurð ok mælti: