kvaddi konung und hjálmi, þá varð hilmi hugr ávífi; fyrr léz
Var ek hon unna af öllum hug syni Sigmundar en hon séð hafði.
Höðbroddi íher föstnuð en jöfur annan eiga vildak; þó sjámk,
Namfylkir, frænda reiði; hefi ek míns föður munráð brotið.
a Högna mær of hug mæla; hafa kvaz hon Helga hylli skyldu.
Hirð eigi þú Högna reiði né illan hug ættar þinnar;
þú skalt, mær ung, að mér lifa; ætt áttu, ingóða, er ek sjámk.
Helgi samnaði þá miklum skipaher ok fór til Frekasteins ok
fengu íhafi ofviðri mannhætt. Þá kvómu leiftr yfir þá ok
stóðu geislar ískipin. Þeir sá íloftinu að valkyrjur níu riðu
ok kenndu þeir Sigrúnu. Þá lægði storminn ok kvómu þeir heilir
til lands. Granmars synir sátu ábjargi nokkuru er skipin sigldu að
landi. Guðmundr hljóp áhest ok reið ánjósn á bergið við höfnina;
þá hlóðu Völsungar seglum; þá kvað Guðmundr, svá sem fyrr er
Hverr er fylkir sá er flota stýrir ritað íHelga kviðu
Sinfjötli Sigmundar sonr svaraðiok er ok það feiknalið enn færir að landi?
ritað. Guðmundr reið heim með hersögu. Þá sömnuðu Granmars
synir her; kómu þar margir konungar. Þar var Högni, faðir Sigrúnar,
ok synir hans, Bragi ok Dagr. Þar var orrusta mikil ok fellu allir Granmars
synir ok allir þeira höfðingjar nema Dagr Högna sonr fekk grið
ok vann eiða Völsungum. Sigrún gekk ívalinn ok hitti Höðbrodd
Muna þér, Sigrún, frá Sefafjöllum, Höðbroddr að kominn dauða. Hon kvað:
konungr, hníga að armi; liðin er ævi, oft náir hrævi
Þá hitti hon Helga ok varð gránstóð gríðar, Granmars sona.
Erat þér að öllu, alvitr, allfegin. gefið, Hann kvað: þó kveð ek
nokkvi nornir valda; fellu ímorgun að Frekasteini Bragi
En að Styrkleifum Starkaðr konungr ok Högni, varð ek bani þeira!
en að Hlébjörgum Hrollaugs synir; þann sá ek gylfa grimmúðgastan
Liggja að jörðu allra flestir er barðiz bolr, var ábrot höfuð.
niðjar þínir að nám orðnir; vanntattu vígi, var þér það skapað að
HuggastÞá u, grét Sigrún. Hann kvað: þú að rógi ríkmenni vart.
Sigrún, Hildr hefir þú oss verið; vinnat skjöldungar sköpum.
Lifna mynda ek nú kjósa er liðnir eru ok knætta ek þér þó í
faðmi felaz.