harma leitað! Ef hann sær um lék eða sverð um beit, þeim skal ek gumna
Fell hér ímorgun að Frekasteini buðlungr sá er grand um vinna!
var baztr und sólu; Álfr mun sigri öllum ráða þótt þetta sinn þörf
Heil verþú, Sváva! Hug skaltu deila, sjá mun í heimi gi væri.
hinztr fundr vera; tjá buðlungi blæða undir; mér hefir hjörr komið
Bið ek þik, Sváva, brúður, gráttattu, ef þú hjarta ið næsta.
vill mínu máli hlýða að þú Heðni hvílu gjörvir ok jöfur ungan
Mælt hafða ek það ímunarheimi þá er mér Helgi hringa ástum leiðir.
valði; myndiga ek lostig að liðinn fylki jöfur ókunnan armi
Kysstu mik, Sváva, kem ek eigi áðr Rogheims á vit né verja.
Röðulsfjalla áðr ek hefnt hefik Hjörvarðs sonar, þess er buðlungr
Helgi ok Sváva er sagt að væri endrborin. var beztr und sólu!
Sigmundr Frá konungr Völsungum Völsungs sonr átti Borghildi
af Brálundi. Þau hétu son sinn Helga ok eftir Helga Hjörvarðs
syni. Helga fóstraði Hagall. Hundingr hét ríkr
konungr; við hann er Hundland kennt. Hann var hermaðr mikill ok átti marga sonu
þá er í hernaði vóru. Ófriðr ok dylgjur vóru á milli þeira Hundings konungs
ok Sigmundar konungs; drápu hvárir annarra frændr. Sigmundr konungr ok hans
ættmenn hétu Völsungar ok Ylfingar. Helgi fór ok njósnaði til
hirðar Hundings konungs álaun. Hemingr, sonr Hundings konungs, var heima.
Segðu Hemingi En er Helgi fór íbrott þá hitti hann hjarðar svein ok kvað:
að Helgi man hvern íbrynju bragnar felldu, ér úlf
Hamall grán inni höfðuð þar er Hamal hugði Hundingr konungr.
hét sonr Hagals. Hundingr konungr sendi menn til Hagals að leita
Helga. En Helgi mátti eigi forðaz annan veg en tók
klæði ambáttar ok gekk að mala. Þeir leituðu ok fundu eigi
Hvöss eru augu íHagals þýju, Helga. Þá kvað Blindr inn bölvísi:
era það karls ætt er ákvernum stendr, steinar rifna, stökkr lúðr
fyrir; nú hefir hörð dæmi hildingr þegið er vísi skal valbygg mala.
Heldr er sæmri hendi þeiri meðalkafli en möndultré.
Það Hagall er svaraði lítil vá ok þótt kvað: lúðr þrumi er mær konungs
möndul hrærir; hon skævaði skýjum efri ok vega þorði sem
víkingar áðr hana Helgi höftu gjörði; systir er hon þeira Sigars