Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

menota

Menota data services

Menu Search
22v GKS 2365 4° (R)  - 23r 23v 
atall skal ek þér vera, mjök emek gífrum gramastr; úrgan stafn
Hvé þú heitir, hála ek hefi oft búið ok kvalðar kveldriður.
nágráðug? Nefndu þinn, fála, föður; níu röstum er þú skyldir
Hrímgerðr ek heiti, Hati neðar vera ok vaxi þér ábaðmi barr!
hét minn faðir, þann vissa ek ámáttkastan jötun; margar brúðir
Þú vart, hála, fyr hildings hann lét frá búi teknar unz hann Helgi hjó.
skipum ok látt ífjarðar mynni fyr; ræsis rekka er þú vildir Rán
Duliðr ertu nú, Atli, draums gefa ef þér kæmitíþverst þvari.
kveð ek þér vera, síga lætr þú brýnn fyr
brár; móðir mín lá fyr mildings skipum, ek drekkða Hlöðvarðs
Gneggja myndir þú, Atli, ef þú geldr né værir: sonum íhafi.
brettir sinn Hrímgerðr hala! Aftarla hjarta hygg ek að þitt, Atli,
Reini mun þér ek þikkja ef sé þótt þú hafir hreina rödd.
þú reyna knátt ok stíga ek áland af legi; öll muntu lemjaz
Atli, gakk ef mér er alhugað ok sveigja þinn hala, Hrímgerðr!
þú áland ef afli treystiz ok hittumk ívík Varins, rifja rétti
Munka ek er þú munt, rekkr, fá ef þú mér íkrymmur kjömr.
ganga áðr gumnar vakna ok halda of vísa vörð; era mér örvænt
Vaki þú, Helgi, ok bæt nær óru kjömr skass upp undir skipi.
við Hrímgerði er þú lézt höggvinn Hata; eina nótt kná hon
Loðinn heitir er þik skal hjá jöfri sofa, þá hefir hon bölva bætr.
eiga, leið ertu mannkyni, sá býr íÞolleyju þurs, hundvíss
Hina vildu heldr, jötunn, hraunbúa verstr, sá er þér makligr maðr.
Helgi, er réð hafnir skoða fyrri nótt með firum; margullin mær
mér þótti afli bera, hér sté hon land af legi ok festi svá yðarn flota.
HeyrHon þú ein því veldr er ek eigi mák buðlungs mönnum bana.
nú, Hrímgerðr, ef ek bæti harma þér, segþú gjörr grami: Var sú ein vættr
Þrennar er barg öðlings skipum eða fóru þær fleiri saman?
níundir meyja, þó reið einn fyr, hvít und hjálmi mær; marir
hristuz, stóð af mönum þeira dögg ídjúpa dali, haglí háva
viðu, þaðan kjömr með öldum ár; allt var mér það leitt er ek leitk.
Austur líttu nú, Hrímgerðr, ef þik lostna hefr Helgi helstöfum;
á landi ok ávatni borgið er öðlings flota ok siklings mönnum
ið sama!
Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close