Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

menota

Menota data services

Menu Search
21r GKS 2365 4° (R)  - 21v 22r 
stöðum heima, vargljóðum vanr á viðum úti; kómu þér ógögn öll
Gjörðir þik frægjan af að hendi þá er bræðr þínum brjóst raufaðir!
firinverkum! Þú vart brúðr Grana á Brávelli, gullbitluð vart
gör til rásar, hafða ek þér móðri margt skeið riðið svangri und
Sveinn þóttir þú siðlauss vera þá er söðli, simul, forbergis!
þú Gullnis geitr mólkaðir en íannað sinn Imðar dóttir töttrughypja;
Fyrr vilda ek að Frekasteini hrafna vill þú tölu lengri?
seðja áhræjum þínum en tíkr yðrar teygja að solli eða gefa
sæmra Væri ykkr, Sinfjötli, göltum; deili gröm við þik!
myklu gunni að heyja okglaða örnu en sé ónýtum orðum að bregðaz
Þikkjat mér góðir Granmars synir, þótt hringbrotar heiftir deili.
þó dugir siklingum satt að mæla; þeir hafa markað á Móinsheimum,
Þeir af ríki renna létu Svipuð að hug hafa hjörum að bregða.
ok Svegjuð Sólheima til, dala döggótta, dökkvar hlíðir, skalf
Mættu þeir tiggja ítúnhliði, mistar marr hvars megir fóru.
sögðu stríðlega stilli kvómu. Úti stóð Höðbroddr hjálmi faldinn,
hugði hann jóreið ættar sinnar: Hví er hermðar litr á Hniflungum?
Snúaz hér að sandi snæfgir kjólar, rakka hirtir ok rár langar,
skildir margir, skafnar árar, göfugt lið gylfa, glaðir Ylfingar.
Ganga fimmtán fólk upp áland, þó er íSogn út sjau þúsundir,
liggja hér ígrindum fyr Gnipalundi brimdýr blásvört ok búin
Þar er miklu mest mengi þeira; muna nú Helgi hjörþing gulli.
dvala. Renni rökn bitluð til reginþinga en Sporvitnir að
Mélnir ok Mýlnir til myrkviðar; látið engi mann Sparinsheiði.
Bjóði þér Högna eftir sitja þeira er benlogum bregða kunni!
ok Hrings sonum, Atla ok Yngva, Ölf inum gamla; þeiru gjarnir gunni
Svipr einn var það er saman að heyja; látum Völsunga viðrnám fá!
kvómu fölvir oddar að Frekasteini; ey var Helgi Hundings
Æstr á ímu, alltrauðr bani fyrstr ífólki þar er firar börðuz.
Kómu þar flugar; sá hafði hilmir hart móðakarn.
ór himni hjálmvitr ofan, óx geira gnýr, þær er grami hlífðu;
þá kvað það Sigrún, sárvitr fluga, át hölða skær af
Heill skaltu, vísi, virða njóta, áttstafr Hugins barri:
Yngva, ok una lífi er þú fellt hefir inn flugartrauða
Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close