En vill þú, Frigg, að ek fleiri telja mína að þér reiðum vegið.
meinstafi: ek því réð er þú ríða sérat síðan Baldr að sölum.
Ærr ertu, Loki, er þú yðra telr ljóta leiðstafi; örlög Frigg hygg
Þegi þú, Freyja, þik kann ek að öll viti þótt hon sjálfgi segi.
ek fullgerva; era þér vamma vant: ása ok álfa, er hér inni eru,
Flá er þér tunga, hygg ek að þér fremr hverr hefir þinn hór verið.
myni ógott um gala; reiðir ru þér æsir ok ásynjur, hryggr muntu
Þegi Loki þú, kvað: Freyja, þú ert fordæða ok meini blandin heim fara.
mjök Síztu að bræðr þínum siðu blíð regin ok myndir þú þá,
Það Njörðr er kvað: válítið þótt sér varðir vers fái, hós eða Freyja, frata.
hvárs; hitt er undr er áss ragr er hér inn of kominn ok hefir sá börn
Þegi Loki þú, kvað: Njörðr, þú vart austr heðan gísl um sendr að of borið.
goðum; Hymis meyjar höfðu þik að hlandtrogi ok þér í munn
Sú Njörðr erkvað: umk líkn er ek vark langt heðan gísl um sendr að goðum migu.
þá ek mög gat þann er manngi fjár ok þikkir sá ása jaðarr
HættLoki u kvað: nú, Njörðr, haf þú áhófi þik! Munka ek því leyna lengr:
Freyr Týr kvað: Við systur þinni gaztu slíkan mög ok era þó ónu verr.
er beztr allra ballriða ása görðum í; mey hann né grætir né mannz
Þegi Loki þú, kvað: Týr, þú kunnir aldregi konu ok leysir ór höftum hvern.
bera tilt með tveim; handar innar hægri mun ek hinnar geta
Handar Týr em kvað: ek vanr en þú hróðrsvitnis; er þér sleit Fenrir frá.
böl er beggja þrá; úlfgi hefir ok vel er íböndum skal bíða
Þegi Loki þú, kvað: Týr, það varð þinni konu að hon átti ragna rökrs.
mög við mér; öln né penning hafðir þú þess aldregi vanréttis,
Úlf Freyr sé kvað: ek liggja árósi fyr unz rjúfaz regin; því mundu vesall.
Gulli Loki keypta kvað: næst, nema þú nú þegir, bundinn, bölva smiðr!
léztu Gymis dóttur ok seldir þitt svá sverð en er Múspellz synir
Byggvir kvað: ríða Myrkvið yfir veizta þú þá, vesall, hvé þú vegr.
Veiztu ef ek öðli ættak sem Ingunar-Freyr ok svá sælligt setr
mergi smæra mölða ek þá meinkráku ok lemða alla íliðu.
Hvað Loki er kvað: það ið litla er ek það löggra sék ok snapvíst snapir? Að
Böggvir ek eyrum Freys munðu æ vera ok und kvernum klaka.
heiti en mik bráðan kveða goð öll ok gumar; því em ek