Þá sitja sumbli að, síðr oss Loki kveði lastastöfum Ægis höllu í.
stóð Víðarr upp ok skenkti Loka en áðr hann drykki kvaddi hann ásuna:
Heilir æsir, heilar ásynjur ok öll ginnheilög goð! Nema sá einn áss er
Mar Bragi ok kvað: mæki gef ek þér míns fjár ok bætir innar sitr, Bragi, bekkjum á.
þér svá baugi Bragi, síðr þú ásum öfund um gjaldir; gremþú eigi
Jós Loki ok kvað: armbauga mundu æ vera beggja vanr, Bragi; ása ok goð að þér!
álfa er hér inni eru þú ert við víg varastr ok skjarrastr
Veit Bragi ek kvað: ef fyr útan værak svá sem fyr innan emk Ægis við skot.
höll um kominn höfuð þitt bæra ek íhendi mér; lítt ek þér það fyr lygi.
Snjallr Loki ertkvað: uísessi, skalatu svá gjöra, Bragi bekkskrautuðr! Vega þú
Bið Iðunn ek, kvað: Bragi, gakk ef þú reiðr sér, hyggz vætr hvatr fyrir.
barna sifjar duga ok allra óskmaga, að þú Loka kveðira lastastöfum
ÞegiLoki þú, kvað: Iðunn, þik kveð ek allra kvenna Ægis höllu í.
vergjarnasta vera síz tu arma þína lagðir ítrþvegna um
Loka Iðunn ek kveðkvað: ka lastastöfum Ægis höllu í; þinn bróðurbana.
Hví Gefjun kvað: Braga ek kyrri bjórreifan, vilkat ek að ið reiðir vegiz.
ið æsir tveir skuluð inni hér sáryrðum sakaz? Loftski það veit að hann
Þegi Loki þú, kvað: Gefjun, þess mun ek nú leikinn er ok hann fjörgvall frjá.
geta er þik glapði að geði: sveinn inn hvíti er þér sigli gaf ok
Ærr Óðinn ertkvað u, það: Loki, ok örviti er þú fær þér Gefjun þú lagðir lær yfir.
að gremi því að aldar örlög hygg ek að hon öll um viti
Þegi Loki þú, kvað: Óðinn, þú kunnir aldregi deila víg með jafngörla sem ek.
verum; oft þú gaft þeim er þú gefa skyldira, inum slævurum,
VeiztÓðinn u kvað: ef ek gaf þeim er ek gefa né skylda, inum slævurum, sigr.
sigr, átta vetr vartu fyr jörð neðan kýr mólkandi ok kona ok
En Frigg þik kvað: síga kóðu hefir þú þar börn of borið ok hugða ek það args aðal.
Sámseyju í ok draptuávett sem völur, vitka líki fórtu
Örlögum ykkrum skylið verþjóð yfir, ok hugða ek það args aðal.
aldregi segja seggjum frá, hvað ið æsirtveirdrýgðuðíárdaga; firriz
Þegi þú, Frigg, þú ert Fjörgyns mær æ forn rök firar.
ok hefir æ vergjörn verið, er þá Véa ok Vilja léztu þér, Viðris kvæn,
Veiztu ef ek inni ættak Ægis höllum báða íbaðm um tekið.
í Baldri líkan bur út þú né kvæmir frá ása sonum ok væri þá