On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Karlamagnús saga1ra-5vb
konungr undraðiok sannaði þat er kona hans hafði mǽlt
Þá kom vindr af hafi hvass ok sneri hǫllinni sem
mylna velltrþá tóku bǫrnin at blása ok hló
hvert at ǫðruen þeim þótti svá fagrt til at heyra
sem engla sǫngr vǽriǪll glyggin váru af cris
tallo
en þó at hit versta veðr vǽri útiþá var
þar þó sígottKarlamagnús konungr undraðist þat er hǫllin
sneristok mátti eigi á fǿtr standa ok engi hans man
na
ok hugðu at þeim vǽri gǫrningar gervarHallar
dyrr eru opnarsegja þeirok er þetta hit mesta undr
er vér megum eigi á brótt komaskEn síðan kom inn
Þá kom vindr af hafi hvass ok sneri hǫllinni sem
mylna velltrþá tóku bǫrnin at blása ok hló
hvert at ǫðruen þeim þótti svá fagrt til at heyra
sem engla sǫngr vǽriǪll glyggin váru af cris
tallo
en þó at hit versta veðr vǽri útiþá var
þar þó sígottKarlamagnús konungr undraðist þat er hǫllin
sneristok mátti eigi á fǿtr standa ok engi hans man
na
ok hugðu at þeim vǽri gǫrningar gervarHallar
dyrr eru opnarsegja þeirok er þetta hit mesta undr
er vér megum eigi á brótt komaskEn síðan kom inn