nótt héldu vǫrð af Karlamagnús konungi Hugon ok þeir af
AlmanieKarlamagnús konungr lá uhrǽddr þá nóttHeiðin
gjar
héldu vǫrð á sér ok blésu alla nótt í sín
horn til sólar upprásar
Klares konungr stóð upp í dagan ok herklǽd
di
sik sem skjótasten Ganor af Melo
nis
ok hinn mikli Arifinzhann er fótum hǽri en risiþeir herklæddu KlaresÞeir fǿr
ðu
segir honVer hlífskjǫldr í dag þessa vinar þíns at
allr lýðr lofi þiksem vert erenda skal ek offra þér
marka gullsNú fór Klareskonungr út af borginni
ok fylgði honum fjǫlmenni mikitTarazins ok Persanis
Rabitar ok Tyrkir ok AffrikarÞeir létu búa vagn ok
settu þar á Maumet ok fǿrðu hann yfir ánaVag
ninn
var af marmarasteiniok bundu þeir Maum
et
festum þǽr váru gervar af gulli ok silkiat hann skyldi