nazta grasok drapu þeir firi oss betr en þusund manna un
dan
hꜵfut merkinuSem iamund skilði orð hanꜱ
læít hann til hans med grimmum ꜵgum ok mæltiþegisegir hann
hinn saurgi ok hinn sẏndugi madrþu ueiz æigi huat þu
mælerEk fekk hꜵfutmerki mítt i giæzlu tueg
gia
konongaok ʀiddaraþa svararhinn heiðnialla hafa
kristner menn þa drepit ok raku oss undan hꜵfutmer
kínu
ok toku þat undan uoru ualldiþa tok jamund
at hrẏggiaz ok kallaði til sin salathiel konong ok ro
dan
hinn harðaherrarquað hannver erum nu suiuirð
uliga
suikner guðar vaarer eru brott tekner fra
Oddgeirlættaði hansok þui næst mæter hann honomok
hio þegar til hans i skiaolldinn með sua micklu hg
gi
at aoll herklæði hans tiæðu honom æigi þat er uert v
æri
æins glofaok skaut honom daoðum af hestinum
fiarri a vollinnok kiærði Jamund fall hans með
micklum harms gráátiEpter þetta kom læẏpandi
herraNemes hertogi ẏfer bealfer vel ok uirðuliga
herklæddr a mozeli hinum uilldazta uapnhe
i
sinumEngi hestr þers hins mickla fiaolða
kkunni siðr at mæðaz en hannok engi ʀiddari var sa er siðr
kunni ræðaz enn hertuginn Nemesok er hann reið að f
ylking