hesta oc mulahundruð camelaclyfiaða af gúlliaf arabia landehann vill oc gefa mer
vagna laðna af gersimumhann vill søkia fund minn til fraclclanz oc vill hallda af mer
spanialand oc þiona mer um alla lifdaga sinaoc víll fa mer til þess gíslaat þat scal
halldazen eigi vǽit éc huat honum er i hugFrankis mennsvoruðuat at þui veri hyggian
da
Rolland reis þa upp oc mælti i mote konungi oc sagðe suaVsyniom truir þu Marsilio
konungivetr ero liðner siþan er ver komum til þessa landzoc hefi ek mórg vandreþi þo-
lat
i þinu æmbætteEc sotta til handa þer Nobles oc MorindeValternePiue
BalagueErudeleSibilePórtoc Páilarter stendr at landa mǽreEnᴍarsilius
konungr hefer ópt suic oc lꜵsyrðe lyst við þichann sende til þín fyr scommo baru-
na
sina at þui hofi sem nu sendi hannoc hafðe huerr þeira kuist i hendi af oli
vo tré
oc baru þeir slic tiþendi sem þeir sogðo i gerkuelldat konungr þeira villdecrist
nasc
þu atter þa rað við frankis mennoc þeir reþu usniallt raðþu sender þa
iarla þina til ᴍarsili konungsBasan oc basilieshann gerðe þa sem illr svikareoc lét
hann þa lifi tynaNu halt þu fram hernaþi þinumoc far með ollu liþi þínu til sara
guze
oc sitium þar um borginaoc hættum eigi fyʀ en ver nám borgoc hefnum sua
þeira varra felagaer svikarinn let þá drepakarlamagnus konungr hnéig þa niðr hafðe sino
oc strꜵk þa scegg sítten beíndi campaoc svaraði engu orþiFrankis menn þꜵg-
ðu