keisare oc retlatr i kononggligri ræfsing at æf
konongr yrði æinum hꝩærium manni sꝩa reiðr at
hann ætlaðe hanum bana oc ꝩæri æigi sꝩa opin
bærar
sacar a hændi hanum at þær dœmðe
hanum þægar mæð rettdœmi braðan dau
ða
þa skylldi þann mann ꝩarð ꝩæita i konongs
garðe eða i gezlo .xl. daga aðr en alyctar
domr felli amal hans oc þat ꝩæri sannligazt
at þætta logmal ꝩarðꝩæitti allir konongar
til þæss at þeir mætti sꝩa sina doma mæð
rett
læti oc skynsæmðar aliti gera en æigi
æpter braðri reiðiEn æf sa maðr ꝩærðr
firi soc er logh oc rettendi dœma hanum fiar
lat
en æigi dauða þa akonongr eða sa hofðin
gi
er lanz geter at taca fe hans firi ret
tar
refsingar sacar oc lannz laga en æigi
firi fe snicni sacar eða sincuNu æf slicra
luta ꝩærðr ꝩæl gett allra sæm nu hafum
ꝩer um rœtt þa ætla ec þa sitzt æigi stor/
saca ꝩan af guði er ifir doma ero skipaðer
Sunʀ Ðat er allliclict at þat
land hafi goða stiorn er sa hofðingi
ꝩærðr iꝩir skipaðr er þæssaʀra luta getær
ꝩæl oc kann folkit at ꝩirða mæð rettendum
hans stiornEn þo ꝩil ec ænn mæð lœꝩfi spyr
ia
þœiʀa luta er mic forꝩitnar um rett
læti
domaþer gatur þærs er mer þyckir allict
ꝩæra at þat ꝩæri goð loghretta er keisarinn
gaf um konongliga ræfsing at hann geꝩi þeim
manni .xl. daga fræst i konongs ꝩarð ꝩæizlo
er firi konongs reiði ꝩærðr at æigi felli ofbraðr
domr amal hans mæð akafligri reide oc
ꝩirðizt mer sꝩa sæm þar muni þurꝩa
mykit skapgœðe ꝩið þat æf maðr skal þyr
ma
manni i reiði sinniEn iam rettꝩis .ᛘ.
sæm Moyses ꝩar oc heilaghr þa fecc hann æigi
stillt reiði sinni þa er hann kom til Israels folks
reiðr æptir þꝩi sæm mer er sagt ifra at
hann ꝩarð sꝩa akafliga reiðr at steinspiolld
þau sæm hann hafðe i fange ser oc sialfr
Guð hafðe ritað mæð sinum fingrum mæðr
.x. borðorðum logh mala sinnaþa racMo
yses
þau ꝩiðr steini oc braut oll i sunndr i
bræði sinni oc liop þægar til ꝩapna oc
allir þeir er hanum fylgiaoc drap aþeim dægi
morg hundrað mannaSꝩa hæfi ec oc þat
hœyrt at sa maðr er kom or barðaganum
þeim er Saul fell í oc sagðe þau tiðennde
at Saul ꝩar dauðr þa bauð Dauid i braðri
reiði sinni at dræpa skylldi þann mann þægar
en æigi let hann ꝩarð ꝩæita hann til um ræða
Faðer Minnztu þæss er ec gat firi þer
i fyʀra orðe at þeim mannum ero
þau logh skipað er æigi ꝩærða firi sꝩa
opinbærum sakum at rettdœmi dœmir
þeim braðan dauðaEn Moyses skilðizt
sꝩa ꝩið Guð at hann ꝩissi reiði hans ꝩið allt Israels
folkoc drygði hann astar
ꝩærken æigi aꝩꝩnn
d
ar
þa er hann snœri þeim af ꝩillu oc illum
siðum mæð þæssaʀri ræfsingOc sagðe ec