ꝩitnum oc skiotsꝩarðum munnæiðum i rangom
domum millim manna oc of mikilli fegiʀni
oc í allzkyns ꝩærkum unytum oc illumEc geng
igegn oc iata ec þer drottenn minn at ꝩitni allra
heilagra þinna at ec iata mec sꝩa sæckian af
glœpum oc illum ꝩærkumat fiolði synða minna
firir dœma mec nema ec niota ꝩið iꝩir afl
egs
fiolða miskunnar þinnar oc ꝩærðleica
goðs arnaðar
orðz fru minnar hinnar hælgu
mœyiaʀ Mariu oc allra heilagra þœiʀa er þer
licaðu fra upphafi heims þꝩi at glœpir minir
oc allir læstir miner þæir sæm ec hæfi gor
ꝩa
fra bæʀnsku oc til þæssa dags oc ero firir
þer bærir oc olœynnder þo at ec ꝩilldi lœyna
oc æigi iata firi þꝩi at skamsynilegr brœyskleikr
skamðez æigi at gera illar girnder sinar
i augliti þinoEn firi þꝩi drottinn minn at þu
glæðz æigi iꝩir þeim er tynazt i synndum
oc þu ꝩillt hælldr at þeir lifi oc leiðrettez
oc þu ꝩæitzt at maðrenn er brœyskr ón allan
krapt sꝩa sæm annat iarðar
dust eða fol
nannda
lauf nema þu styrkir mæð afli mis
kunnar
þinnarFyrir þꝩi bið ec þic at æigi
ræfsir þu mer mæðr braðum domi reiði þinnar
hælldr gefi mer guðlegh þolinmœðe þin stund
oc ꝩilia til iðranar oc goða framkœmð til yfir
bota
Tac þu fra mer drottenn min aꝩꝩnd oc
ofmætnað orꝩilnanæigingirniohof oc rang
læti
oc bolꝩaða kꝩiðar
girnd oc reinsa mec
af siau hafuð
lostum oc allum bolꝩaðum limum
þeim er þar kꝩislazt afGef þu mer drot
tenn
minn astsæmð ocæilifa ꝩan retta tru
oc litil/æti ꝩitzku oc rettlæti oc algorꝩan
kraft at gera ꝩilia þinn a hvæʀri stundu oc
gef mer siau hafuð
giafir heilax anda
þins oc allan blæzaðan aꝩoxt þann er þar
ma af blomgaztfiri þvi at ec em þin hannda
ꝩærk skapaðr æpter þinni licnæskiu þræll
þinn getinn mæðr synðum af þioni þinum son
ambottar þinnarEn miskunn þin hæfir
kosit mec til þins æmbættes oc leiddan
mec uꝩærðan til konongligrar tignar oc hei
lax
hofðingia
skaps oc hæfir þu skipat mec
stiornar
mann íꝩir hælghu folki þinu oc domara
Firi þꝩi bið ec þecat þu ꝩirðir mæira nauð
syniar
heilags folks þins þæss er þu hæfir
mic stiornara iꝩir sættar hælldr en mina
ꝩærðleica oc at þu gefir mer retta skilning
hof oc sannsyniorð oc ætlan oc goðan ꝩilia
at ec mægi sꝩa skipta oc dœma milli rikra
oc fa
tœkra at þer liki oc þæir mægi fagna
rettænndum hvarir ꝩið aðraÞæss bið ec þec
drottenn minn at þu ꝩæiter goðꝩiliaðan skil
ningar annda
þinum fulltings
mannum oc
raðgiafum þeim er mæð mer geta rikis stiornar
Drotning minni þœiʀi er þu hæfir mer gefna
mæð hiuskapar
sambannde oc allra hælldzt
hælgaðum stiornar
mannum oc þionosto
mannum
heilagrar kirkiuHinum hæsta kenni
manni
Ruma borgar byskupi oc allum ꝩarum by
skupomabotom