stanndaz fair steinꝩæggirEn mæðr
þꝩi at steinꝩæggr ꝩil æigi ꝩið þæssa
ꝩel sunndr skialfa eða oꝩan brotna þa ma
grafsꝩin til þæssar ꝩelar leiða æf ꝩil
Kastale sa er a hiolum er gorʀ hann er goðr at
ꝩinna annan kastala mæðr oc er hann mæðr
þeim hætti gorr at hann se hæri goʀr en hinn
er hann a ꝩiðr þo at æigi se meiri mun en
siau alna en hann er æ þeim mun bætri at
ꝩinna annan kastala mæðr sæm hann er
hæri sialfr gorrStægar þeir sæm a hvelum
stannda oc bæðe ma dragha fra oc til oc
þilðir næðan ꝩæl oc goð hannd
rif tꝩæim
ꝩæhginn þeir eru oc goðer til þæssaʀrar
ꝩelarEn þat er þo skiotazt at sægia af þæs
sarʀi
list at oll kyn ꝩapna ma til þærs ꝩæl
nyta at ꝩinna kastalaEn þat er ꝩitannde hvær
ium
er i þæsso ꝩil lut æigaat hann kunni ꝩæl
at ꝩita neʀ er hann þarf hvært ꝩapn oc i hværn
tima at hafaEn þeir er kastala skolo
ꝩæria þa mæghu þeir oc flæst oll þau ꝩapn
nyta er nu ero talð oc morg annur bæðe
ꝩalslongur smar oc storarhanndslongur oc
staf
slongurLasbogar ero þeim oc æinkum
goð ꝩapn oc aller aðrir handboghar oc oll
annur kyn skotꝩapnaspiot oc palstaꝩir
hvartꝩæggia þung oc lettEn amoti
ꝩalslongumeða grafsꝩini eða þæiʀi ꝩel er
mænn kalla ꝩæðr þa er gott at styrkia
allt steinꝩirki innan mæð storum æiki
ꝩiðe En æf œrin er iorð til eða leir þa
er þat bazt at haꝩaÞat gera mænn oc
þeir er kastala ꝩilia ꝩæria at gera flaca mæð
storum æiki ꝩonndum oc hylia alla stein ꝩæg
gi
mæðr þeim þꝩifalldum eða fimfalldum
oc þo skolo þeir flacar ꝩæra ꝩæl ꝩarðer mæð
goðu leiri oc sæighuþat hafa mænn oc gort
moti arasum ꝩæðrs at fyllda sæcki stora mæð
hœyeða mæð agnum oc latit sigha firi
anndlit ꝩæðrs mæð lettum iarnrækenndum
þar sæm hann ꝩil at stæinꝩæggi komaþat kann
oc ꝩæra at sꝩa mikil askaut ꝩærðe oc ko
mi
i kastala at æigi mæghi mænn í ꝩigh
skorðum
ꝩæra þa er gott at gera hængi
ꝩigskorð
af lettum flakum oc þurfu þau at
ꝩæra tꝩæim alnum hæri en kastala ꝩigh
skorð
sialf oc þrimr alnum siðareSꝩa þur
fu
þau oc fiaʀri hanga at mænn mægi
ꝩæl ꝩæga mæð allum ꝩapnum niðr millim
kastala oc ꝩighskarða sialfra oc hængi
ꝩighskarða
En þau skolo hanga a lettom
asum þeim sæm þægar mæghe þau til
sin dragha er ꝩil oc sꝩa ut aptr hængia
Igul
kottr er oc gott ꝩapn þeim er kas
tala
skal ꝩæria gor af storum trium oc þun
gum
byrstr mæð æikik tinndaðu baki
binnda utan ꝩið ꝩigskorð oc lata falla
a folk æf næʀʀi ꝩærðr gengit kastala
Slagbranndar gorꝩir af longum ráóm oc þun
gum
hvas
tænter mæð harðri æik