skꝩa þu hann ꝩæl oc fastlegha mæðr stærkium oc
fagrum allum hæst bunaðeEn æf þu ert staddr
i kaupstað eða æinum hværium þeim stad er æigi
ma hæsta nyta til skemtanaʀ þa skallt þu
þæssa skemtan ælska at ganga til hærbærgis
þins oc bua þec þungum ꝩapnum Leita þer oc
þærs felaga er mæð þer ꝩili leic fræmia oc
þu ꝩæizt at ꝩæl er til þæss lærðr at bæriaz
undan skillde eða buclara hvart sæm hælldr
er utlænndzkr eða herlænnzkrTac þu oc
iafnan til þæssa leics þung ꝩapn annat tꝩæggia
bryniu eða þungan pannzara oc haf
i hænnde þeʀ annat tꝩæggia þungan skiolld
eða buclara oc þungt sꝩærðI þeim leic skallt
þu ꝩiðr leita at næma hœꝩileg hogg oc nauðsynleg
oc halldkœmleg oc goð ꝩiðr slogkenn
þer oc at hylia þec ꝩæl mæð þinum skillde oc
þat at þu mætter þæssa luti ꝩæl ꝩarazk fa æf
þu att ꝩið oꝩin þinn at skiptaEf þer þyckir
noccot unnder at ꝩæra ꝩæl lærðr af þæiʀi
iðrott þa haf þænna leic tysꝩar um dagh æf
þu matt ꝩiðr komazEn ængan dag lat þu
sꝩa allan ut ganga at þu leikir æi þænna leic
æinu sinni nema heilact se þꝩi at þæssi iðrott
er sœmilegh at kunna hværium konongs manni
oc þo nauðsynleg æf til þarf at taca Ef þu
ꝩærðr moðr af þæssum leic oc fyser þec at
dræcca þa dræcc þu smam oc tiðum sꝩa at þec
þyrsti eigiEn se ꝩið þꝩi at þu dræckir þec
brunskarpan i þæssom leík en ænn siðr druckinn