þionosto þa ma þat nu ꝩæl skyra firi þer
Þat skallt þu hafa upphaf at siðum þinum at
þu lat alldrigin hug þinn utan guðs agha
eða ræzlo oc ælska hann um fram alla lutiþꝩi
næst ælskaðu alla raðꝩænndeUæn þec at
ꝩæra iamgiarnan retlatan oc hofsaman
i allum lutumLat þer iamnan i hug koma
þinn ænda dagh oc ꝩær sæm glœpꝩaraztr
Minnzt þærs at marghr lifir sa litla rið er
længi liꝩir at hæfi hans æptir hann oc ꝩarðar þat
myclu hværs minnazk er æptir hannþꝩi at sumir
ꝩærða frægir af goðum ꝩærkum oc liꝩa þau
iamnan æpter hann oc er iamnan hans sœmð
liꝩanndeþo at hann se sialfr dauðr Sumer
ꝩærða frægær af illum lutum oc bæra þeir
iamnan liꝩannde skom þo at þeir se sialfir
dauðer þægar getet ꝩærðr þæiʀa athæfis
oc sꝩa frændr þæiʀa oc allr af springr sa er af
þeim kœmr æpter þæiʀa dagha þa bæra þæssa
skomEn sa er mæstr fiolðe er sꝩa fællr
niðr sæm bu fe at hvarki ꝩærðr getit
at illu ne goðuoc skallt þu þat ꝩist ꝩita
at þat er æigi at retto mannzens oðal
þꝩi at oll skepna annur ꝩar skapað manninum
til ꝩiðrꝩistar oc skemtanar En
maðrinn ꝩar bæðe skapaðr til ꝩærallegra
gersima oc sꝩa til annars heims gersima
æf hann ꝩil oðlazt þat sæm hann er til skapaðroc
skyllde þꝩi hvæʀr ꝩiðr þat leita mæðan hann
lifðe at leiꝩa þa noccora luti æpter sec