þins dœmir þic en æigi ec þꝩi at þu sagðer
ahændr þer sialꝩu
m at þu hafðer dræpit
c
rist GuðsEn ero þꝩilic annur dœmi þeir
mæn
n er drapo Ysboseth sun Sauls oc hug
ðuz
mundu taca ꝩinatto af Dauiði f
iri þ
at oc foro til Dauids
oc sagðu hanu
m at þeir hofðu
dræpit uꝩin hans þan
n er upp ꝩilldi reisazt
moti hanu
m oc hans rikiEn þa er Dauid hœyr
ði
þæssor tiðændi þa sꝩaraði h
ann þæssa leið
Væslir e
rut þit f
iri ꝩærki at þit draput h
œrra
yccarn þar sæm þit ꝩarut mæn
n Ysboseth
oc hafi þit gort drottins sꝩic oc niðings
ꝩærc þar sæm þit logðut hæn
ndr a hæʀra
yckru
m æigi sæm þit ꝩærit minir mæn
n oc gerði þit þ
at i trunaðe ꝩiðr micNu
er yccr nauðsyn at taca braða hæfnd
oc skiota ræfsing at sia soc dragi yccr
æigi til æilifra kꝩalaÞꝩi næst bauð
Dauið at af skylldi hoggꝩa þei
m bæði
hændr oc fœtr oc let siðan hængia þa
upp ꝩiðr ꝩatz tiorn æina i stað þeim er Ebron heiter
Sunʀ
Enn ꝩil
ec til hætta at spyria yðr æina
spurning u
m þa luti er mer þycki Guð
hafa undarliga domu
m snuit oc ꝩil ec þꝩi
hællzt spyria at mer skiliazt þæssir lutir
ꝩarla hvær grein oc at sꝩif hafa ꝩærit
i skilning þæssaʀa doma er nu ꝩil ec æpter
spyria Ðer gatur fyʀ
r i rœðu yðaʀ
ri at
Guð kipti þꝩi riki fra Sauli k
onongi at han
n