oc iꝩir
boðum Præstum ꝩarum oc allum lærðum
monnum þeim er under þœiʀa gezlo eroGef þeim
drottenn minn reinliꝩi oc rettlætiat þeir mægi
syna þer goð
ꝩærk sin en folki þinu goð dœmi
oc rettar kenningarEn lannz hofð
ingiom oc allum
þeim er stiorna oc geta rikis mæð mer þa gef
þu þæim sannænndeoc hafnan allra illra siða
en skilning oc ælsku allra goðra siðaOuinum
minum ꝩæittu retta iðran sinnar illzku oc rang
lætis
oc snu þeim til rettrar sættar oc aflatz
sins grimleicsEn folki þinu oc alþyðu gef þu
kunnastu oc ꝩilia at ælska þek sannan
guð oc retta lyðni ꝩiðr sina yꝩir boða haꝩa
goðan frið oc yfrit ar on allan uꝩina agha
Minnz þu drottenn minn mæðr þinni heilagri mis
kunn
allra mannligra kynkꝩisla þœiʀa er drottenn
ꝩaʀr Iesus cristr æingetinn son þinn hællti ut
sinu bloðe þeim til lausnar hvart sæm þeir
ero hælldr liꝩ
ande i þæsse ꝩærolld eða ero þeir
mæð þino boðorðe oc hæil
agri þolinmæðe
heðan kallaðerEn þeir drottenn minn er ꝩilla
oc fafrœðe hæfir blindat sꝩa at þeir skilia
æigi hælga þrænning þina þa sænd þeim
skilningar annda þinn at þeir ꝩiti oc kenní at
þu æinn ert sannr guð oc ængi annaʀrþꝩi at
ængi ma til þin nalgazt nema þin heilog
miskunn leiði hann til þinnar astarEn firir þꝩi
at ec hætta til at mæla ꝩiðr þic drott
inn minn
um sinn þa reiz æigi þu mer þræli þinum þo
at ec biðia þec ænn framaʀr hælldr neig þu
miskun
samlegha augu œyru þinn oc hœyr þat oc
ꝩæit er ec bið mæðr nogligri milldi þinni
Þærs bið ec þec drottinn minn at alldri sælir
þu mec i hænndr uꝩinum minum firi afgerðer
minar oc alldri later þu mec ꝩærða þæiʀra
ꝩæiðe eða hærnam oc alldri latir þu uꝩini
mina æiga at fagna ufarum minum hvarki
and-
liga ne licamlega syniliga ne usyniliga
hælldr tac þu mec under þina hœgri hond
æf ec misgœri moti hælgum ꝩilia þinum eða
boðorðum oc ræfs mer sialfr æigi æptir minum
tilꝩærca hælldr æptir ꝩægiligum miskunnaʀ
domi
þinumoc ꝩæit mer yfrit afl oc oruggan
kraft mote allum gaghnstadligum lutumoc
allum flærðumoc lat mec hværgi ꝩærða firi
mæiri fræistni en brœysk
leicr minn mægi
standaztoc lat mic æigi ænda lif mitt
mæðr braðum dauðahælldr calla þu mic sꝩa
af þæssom hæimi at ec hafa her aðr yfir
bœtt synder minar mæð rettri iðran oc
at locno ꝩæralldar starꝩi mægha ec æilif
ligha
hvilazt mæð þer oc þinum hælgum
Þærs bið ec þic forkunnlegha drottenn minn
at þu geꝩir mer getinn af minum lænndum
loglegan ærfingia þann er þu latir þer soma
mæð þinní mískunn at sætia i þat sœmðar
sæti
æpter mec er þu hæfir mec i sættan oc þu
later mitt hasæti alldri siðan koma unn
der
aðrar hofðingia
ætter nema þær
er af mer kꝩislazt sꝩa at sun taki iamnan