oc sannænnde en stunndum meiri unnder friðsæ
mi
oc miskunnoc ꝩil ec nu þærs beiðazt at þer
synir mer þau dœmi er fyʀr gatur þer at Guð
hæfir brigð a gor skipaðum domi sꝩa oc hvær
til gong þar hafa til leittfaðer
þæsse ero þau dœmi er mioc langu urðu
a þœiʀi samu stundu er Moyses ꝩar i
fialle þꝩi er mons Synai heiterþa syngaðezt
folkit flæst allt sꝩa akafliga at þat fell i hor
domum
oc blandaðuz ꝩiðr þæʀ konor eʀ af
heiðnum þioðum ꝩaroEn þat ꝩar sꝩa rikt
bannat af guði at hvæʀr ꝩar dauða firi ꝩærðr
er i þa synnd fælliÐa mœllti Guð ꝩið Moysen
Nu skallt þu hætta at tala ꝩiðr mec mæiʀr
oc gef mer tom til at reiði min œsizt moti
folki þæsso er ec hafða þec firi skipatþꝩi at
þeir hafa í sꝩa mykinn glœp fallit moti logh
mali
mino at ec ꝩil allum þeim tyna firi
mæðr striðri reiðe oc ꝩil ec fa þer folk annat
bæðe myclu bætra oc þo stærcari oc meira
I þæssom stað man naligha synaz sæm ski
paðr
domr hafi komit a mal þæssa doms folks
En þo bæiddiz Moysen lœyfis at sꝩara noccorum
orðum firi folk IsraelsEn at fengnu lœꝩ
fi
þa mœllti Moyses þæssi orð þæss bið ec þic
drottinn minn
at þu ꝩæghir noccot reiði þinni
at æigi tynir þu folki þino þo at þat hafi illa
gortGef æigi Egipta
mannum þau dœmi at
þeir sægi þat at þu leidder folk þitt til þæss
af Egipta
lande undan þœiʀa hondum at þu
ꝩilldir tyna þꝩi her í fiallum eða œꝩðimar
kum
eða þeir mægi þat mæla at þu ser ꝩan
afli
til at leiða folk þitt inn i þat land er þu hafðer
heitet þeim firi andꝩærðuMinnz hælldr
drottinn minn þʀæla þinnaAbrahams oc
Ysaacs oc Iacobsoc tyn æigi þeim ættom
er getnar haꝩa ꝩærit af ætt Israels oc þu
hetzt sialfr at marg
fallda á iorðuoc
leiða þa mæð staðfæstu i þat land er nu sitia
uꝩinir þinir iꝩirGuð hœyrði bœn Mo
yses
oc ꝩægði reiði sinni oc drap æigi allt
folk sitt þat sæm hann hafði heitaz hælldr sæll
di
hann þæssa ræfsing i hændr Moysi oc bauð
hanum at þo skylldi æigi ræfsinga
laust
ꝩæra þo at æigi ꝩæri sꝩa strið ræfsing sæm
guð hafði aðr heititMoyses geck skynn
diliga
til folksins oc kom þar farannde mæð
œstum hug oc mikelli reiði oc drap margar
þusunder manna a þeim dægi oc hogꝩærðe
mæðr þeim hætti reiði guðs Nu ero
þæsse þau dœmi er þat syna at Guð skipti
til hogꝩæri akꝩæðinn domþa er hann ꝩægðe
reiði sinni firi bœn MoysesEn þar synir þat
at ængi þœiʀa systra þærnaðez sins rettar
i þæssom domisannænndi eða rettꝩisi þar
sæm Moyses drap mikinn hæʀ manna til
þæss at hogꝩæra reiði guðsEn þar hofðu
þær sinn rett friðsæmi oc miscunn sæm minna
ꝩar at gort en mælt ꝩar firi andꝩærðu
Ðæsse eru annur dœme er þat syna at Guð