On this page...
- No text linked to this page in database
https://image.landsbokasafn.is/source/AM_243_b_alfa_fol/AM_243_b_alfa_fol.,_0047r_-_76.jpg
alla þa luti er ꝩærða skal fra hinni fyrstu
stunn d oc til hinnar siðaʀstoEn siðan geter
hann mæðr guðlegri þolinmœðe alla þa luti
er hann ꝩil fram lata koma til þæss er hœꝩi
lighar
stunn der coma oc hann ꝩil
þa luti alla lata framgengna ꝩærða er hann
hæfir aðr ætlaða oc æf Guð hæfðe æinum
hværium sꝩa mikla skilnin g eða froðleik geꝩit
at hann mæct fa þa luti alla er Guð hafði hugða
oc sꝩa sægia ífra at guð hæfði alla þa luti mæð
orðum skyrðaeða rœðum þa lygi æigi sa
a hann þꝩi at hældrÞꝩi at alla þa luti er guð
hæfir hugða þa hæꝩir hugrinn mællt ꝩiðr
sialꝩan hann hvart sæm ꝩaʀr aʀnaʀ haꝩa noc
cora
rœðu þar um gort eða æigiEn sꝩa sægir
Pall posto le fra at Guð hæfir gefit mannum
hælgan ann da sinn mæðr skipaðum iðrottom
oc æmbættiLiota sumir spaleics andaen
sumir manꝩitz ann da oc spæctaren sumir
mælsko ann daSumir skilningar ann da
en sumir haghleics andaLiota sumir mykla
gn ott af þæssom giofum en sumir minn aSumir
liota æina þæssa giof sumir tꝩæʀ sumir þriar
en sumir allar slict hvæʀr sæm Guð ꝩil gefit
hafaEn þeir er bæði liota skilnin gar anda
oc mælsko sæm Dauid konong r laut þa hafa þæss
at sætia rœður saman oc bœcr til þæss gor
ꝩar
at þæʀ rœður skylldu æigi mæðr tio
num
ꝩærðaztHæꝩir Dauid rœtt isumum
staðum um ætlan guðs en isumum stoðum
stun
h
er h
lighar
stun
þa luti alla lata framgengna ꝩærða er h
hæfir aðr ætlaða oc æf Guð hæfðe æinu
hværiu
at h
oc s
orðum skyrðaeða rœðum þa lygi æigi sa
a h
hæfir hugða þa hæꝩir hugrin
sialꝩan h
cora
rœðu þar um gort eða æigiEn s
Pall p
hælgan an
oc æmbættiLiota sum
sum
mælsko an
en sum
g
liota æina þæssa giof sum
en sum
hafaEn þeir er bæði liota skilni
oc mælsko sæm Dauid k
at sætia rœður saman oc bœcr til þæss gor
ꝩar
at þæʀ rœður skylldu æigi mæðr tio
nu
ꝩærðaztHæꝩir Dauid rœtt isumu
staðum um ætlan guðs en isumu
um orð guðs en isumum staðum um ꝩærc
han sEn þeir er glosat haꝩa psalltarann
fram a leið er Dauid gerðe þa hafa þeir fleira
rœtt um þat hvat Dauid hugði mæðan
hælldr en um orðin er hann hæfir mællt þꝩi
at þeir hafa langar skyringar um þat gort
mæð hværiu orði hvat Dauid hugði
mæðan hann mællti þat orð oc syna þæir þær
mæð rœðum til hvæʀr ar skyringar hugr Da
uids
sa mæð hværiu orði er hann mæ llt i í psallta
reno
Mæðr sama hætti hafa þeir gort
er skyrt hafa rœður guðz spialla mann a
þa hafa þeir þat mart mællt er guðs spialla
mænninir
hafa þact iꝩiroc haꝩa þeir
i þꝩi þat synt at þæir haꝩa þar skyrt orð
hugrænningarinn ar sæm æigi ꝩaro orð
ꝩaʀrann a oc er sia nattura at þæi ʀi giof þar
sæm guð hæfir fullan skilningar ann da geꝩit
at sa er hann hœyrir fa orð ꝩaʀr anna þæcter
hann morgh orð hugrænningarinn aʀ En þꝩi
glosaðe æigi Dauid sialfr psalltarann at
hann ꝩilldi aðrum þat starf ætlaat skyra mæð
orðum alla þa luti er hann hugði mæð sial
fom
ser skyʀ
ingina þa er hann ritaðe ret
ta
framgangs rœðu up hafðra psalma
oc sꝩa gœra allir þeir er þa rœðu hafa i munn i
er glosa þarf þa ætla þeir aðrum þat starf
at skyra þat mæð orðum er þeir haꝩa i
huga ser mæðan þeir gerafram
gangs ꝩægh
up hafðrar rœðuþo skalt þu þat ꝩita at
h
fra
rœtt um þ
hælldr en um orðin er h
at þeir hafa langar skyringar um þ
mæð hværiu orði hvat Dauid hugði
mæðan h
mæð rœðu
uids
sa mæð hværiu orði er h
reno
Mæðr sama hætti hafa þeir gort
er skyrt hafa rœður guðz spialla man
þa hafa þeir þ
mænninir
hafa þact iꝩiroc haꝩa þeir
i þꝩi þ
hugrænningarin
ꝩaʀran
sæm guð hæfir fullan skilningar an
at sa er h
h
glosaðe æigi Dauid sialfr psalltaran
h
orðum alla þa luti er h
fom
ser skyʀ
ingina þa er h
ta
framgangs rœðu up hafðra psalma
oc s
er glosa þarf þa ætla þeir aðru
at skyra þ
huga ser mæðan þeir gera
up hafðrar rœðuþo skalt þu þ