firi sin log brot oc æiga þo ꝩanir aptr
kꝩamo
oc mis
kunnar þꝩi at hann kom i mi
na
reiði firi þinnar illzku sakar oc flærð
samligra
prættaOc sꝩa sæm þu ꝩant
sigr a kono Adams þæiʀi er ænn er mǽʀ
sꝩa skal æin af hænnar dœtrum su er mær
er sighr aþer ꝩægha oc sꝩa sæm þu þyckiz
nu leitt haꝩa Adam mæð hæʀ
fangi
eða hans kyn i þitt ꝩælldi sꝩa skal æinn
af hans sonum rannzaka allar þinar fehirðzlur oc taca allar gersimar fra þer mæð
hærfangeAdam unndan þino
ꝩalldi oc allar hans dyggar kynsloðer
mæðr dyʀum sigri oc skipa hanum sœmili
ga
millim sinna sona i þꝩi riki er þu
tynndir macliga oc sꝩa sæm grœnnt tre
bar þat alldin er þu ꝩannt nu sigr mæðr
sꝩa skal þurt tre bæra þat alldin eʀ þinn
sigr skal tynazt mæðrÞꝩi næst mællti
Guð ꝩið orminn þann er anndinn hafðe
lœynz íBolꝩaðr ꝩærð þu firi oll kyck
ꝩændi
a iorðu þꝩi at þu toct ꝩiðr minum
uꝩin oc lœyndir hanum firi augliti Eꝩꝩo
til þæss at hann mætti or þinu fylsni sigr
ꝩægha amannligo kyniFirir þat skallt
þu skipta asyn þæiʀi er þu bart i mœyligho
anndliti oc skallt þu nu bæra liott anndlit
oc grimt oc andstyggt mannligo kyni
Hꝩærfi þeir fœtr er baro þinn rettan li
cam
oc gacc þu heðan ifra a kꝩiði þinum
oc abriostiBæisk molld oc saurig
skal ꝩæra matr þinn firi þꝩi at þu atzt sœtt
æpli þat er þu toct or hænndi Eꝩꝩoþu skallt
ꝩæra sialf
gort keralld æitrs oc dauða
til ꝩitnis burðar at þu falt æitrliga
oꝩꝩnd i þinum licamSæghi ec sunndr sætt
millim þin oc allra mannligra kyna
Skal hofuð þitt oc hals gegna manna fotum
oc þæiʀa astigum i hæfnd þæiʀa sꝩica er mænn
lutu af þinni flærð oc bliðuEn mæð
þꝩiat þu ꝩart manninum til þærs at
gera loghbrot mæð munninum oc mæð
ætni sinniþa skal mannzens raki sa er
flyghr af fastannda mannz munni ꝩærða
þer at iam hætto æitri ꝩið lif þitt æf
þu bærghir á sæm mann
inum er æitr þitt
æf hann bærghir a þꝩi Ðꝩi næst kallaði
Guð a þau Adam oc Eꝩꝩo oc spurði hvar
þau ꝩæriAdamr sꝩaraðeUit falum
ocr firi þꝩi drottinn at ꝩit skamðumzk
nocq
ꝩið at ꝩæra firi þinu auglitiI fyrsta
orði er Adamr sꝩaraði Guði þa laugh
hann at hanumþꝩi at þau ꝩissu sec saca full
ꝩæra firi logbrot oc falo þau sec firi þa soc
oc lœynndi Adamr þꝩi i þeim andsꝩarom
er hann sꝩaraði Guði Ða mællti Guð ꝩið Adam
Hꝩi kunnu þit nu hælldr at skammazk
en næstum i ꝩaʀri ꝩiðr
rœðu at þit erut
nocqvið nema froðleicr yccar hafi sꝩa
aukiz at þit hafit etit af þeim æplum