finna æf at ꝩæri leitat þa ꝩillda ec nu
giarna hœyra þæssi dœmi er at mer ꝩæri þæt
ta
liosare f
iri aughu
m oc s
ꝩa aðru
m þeim er hœyr
ði
allra skylldazt man k
onongom ꝩæra at ꝩita
her goð skil á sæm allum adru
m þꝩiat þeir
munu optazt slicra luta ꝩið þurfa
Faðᴇʀ
Sꝩa er nu mykel fyrnd
at heiminu
m at ꝩarla munu nu þæir
luter kun
na til at ꝩærða er æigi munu
dœmi til finnaz at fyʀ
ri haꝩa orðit oc
munu þꝩi ꝩarla þeir luter kun
na til han
n
da
bæra er æigi man froðr maðr dœmi til
finnaEn til þæssa lutar eru þau dœmi
er sꝩa arla urðu at ec ꝩæit ængi fyʀ
ri hafa
ꝩæritat allr domr ꝩallt un
ndir sannæn
ndi
oc rettꝩisi f
iri utan allar ꝩæghðerÐa er
Lucifer ængill i himnu
m ꝩar drottenssꝩiki
oc gerði niðings ꝩærc mot sinu
m hæʀra
þa dœmði sannæn
nde h
ann oc rettꝩisi mæðr
skyn
ndiligho niðr
falli on allraʀ li
cknlegar
ꝩanirI þæssom domi fello mæð hanum
allir hans felaghar
oc raðunautarÐæsse
ꝩaro þau logbrot er guð ræfsti mæðr
ꝩæghðar lausum domeSunʀ
þærs ꝩillda ec nu biðia yðr at þer
letir æighi le
iðazt yðr þo at yðr þœt
ti
spurning min bærnsleg ꝩærða
oc u
froðleg
suer mec fysir at spyria yðr oc
mæðr þꝩi at ec skil æigi til fullz þa luti
er ec ætla nu æpter at spyriaþa kan
n þ
at