Egipta lan
nd sꝩa sæm ut lænzkr þræll en
tryggleikr h
ans oc litillæti likaðe sꝩa ꝩæl
guði at h
ann ꝩar næst k
ononginu
m iꝩir maðr allra
þ
æiʀa er þa ꝩaro bornir i þꝩi lan
nde
oc þar atto
fe oc frændr hvart sæm ꝩaro rikir eða
ourikir
Marghu
m hundraðum ꝩætra ꝩar Ioseph sialfr
dauðr
oc er þo æn
n liꝩande sœmð h
ans
oc hværn
dagh getit millim allra ꝩitra mannaum
allan heim Uastes drotni
ng ꝩar longu dauð
f
iri burð guðs eða Aman hofðingi oc er æn
n su skom liꝩande er þau fengo f
iri heimsku sína
oc ofmætn
aðI dagh bæʀ
r æn
n Ester
drotni
ng liꝩan
nde sœmð þa er hon fecc
f
iri sitt litillætiþar sæm hon ꝩar hærtækin
ambott til In
ndialanz oc ꝩar þo siðan drot
ning
ifir marghu
m riki
um oc storu
m oc sat
sætt i þ
at sæti er Vastes drotning ꝩar or ræ
kin
En þo at þæsse dœmi er siðaʀ
r gatu
m ꝩer um Con
stantinu
m keisara
oc Eleno drot
ning
moður h
ans ꝩæri æpter burð Guðs
þa ꝩar þ
at þo s
ꝩa langu at ængi maðr ma þ
at f
iri ællisacar muna oc bæra þæir æn
n í dagh ski
nan
nde
sœmðCraton
oc Zenophilus þo at
þeir se sialꝩir dauðerþa er þeir fengo f
iri ret
læti
sitt oc monꝩit þar sæm þeir ꝩaro
baðer hæiðnir mæn
n oc ꝩaro þeir þo kosnir
til domaranaligha millim allra þ
æiʀa man
na
er i ꝩaro heiminu
m oc ꝩar þeim truat af allra
manna hæn
nde bæðe kristin
na man
na oc Gy
ðinga
at dœma um þau log er hvarge
þ
æiʀa hellt sialfr oc lagho þo allz heims nauð
syniar
ꝩiðrNu skallt þu asliku marka
at Guð sialfr hæꝩir i hænde þan
n hiolmur
ꝩol
er h
ann neigir oc ꝩikr mæð hiartu
m stor
hofðingia
oc rœrir alla stiorn hugar þ
æiʀa
æptir sinu
m ꝩiliaþægar h
ann ꝩill þꝩi at Pharao
k
onongr hof Ioseph til hofðingia skaps iꝩir hafuð
allu
m rikis mannu
m þei
m er aðr ꝩaro i hans riki
En Assꝩeʀus rac brot Wastes af drotningar
domi
sinu
m eʀ þar ꝩar aðr bæðe rik
oc storborin
oc sætti i stað Ester drotni
ngHan
n crosfæsti
oc Aman agetan hofðingia oc gaf siðan
allt h
ans riki Mard
o
cheo er aðr hafðe ꝩærit
hærtækin
n þræll af ukunnu lan
nðeEn
Constantin
us keisari skipaðe Cratone
m oc
Zenophilu
m i domara
sæti tꝩæim heiðnu
m mannu
m oc truðe þæim at dœma um
sannæn
nde
oc um skilning helaghrar truar
Nu skalltu þ
at ꝩist ꝩita at allir þæsser at
burðer
urðu mæðr guðs forsia oc lœyni
lighu
m hans boðorðumEn þꝩi ero þæsser
luter skraðer fra
m a leið manna milli til
minnis at aller skylldu næma oc ser í nyt
fœra oll goð dœmiEn ꝩarazt hin daligho
dœmi Nu æf þer ꝩærðr auðit at ꝩærða
k
onongs maðr þa munðu þæsse dœmi er nu ero
þer soghð þꝩi at mykell fiolði er annaʀ
ra
slicra dœma þo at ꝩer hafim æigi getit
i þæssaʀi rœðoEn þo þyzt þu sialfr oll
þau er þu ser at þer mæghi at nytiu
m ꝩærða