oc ꝩæra hælldr hatandi alla oraðꝩænde
Þat er oc siðgœði at flyia tafl oc tæninga
kast
portkvænna
hus eða æiða usœra
Lyghi
ꝩitni eða aðra gio eða saurlifiÞat
er oc siðgœðe at hafa sec reinliga hvartꝩæg
gia
at mat oc klæðum ꝩæra rackr at husum
æf hann á eða skipum eða hæstum eða p ꝩapnum
Væra oc for
siall en æigi alœypinnoc þo hug
raccr
i nauðsynium ꝩæra æigi aburðar samr
eða iꝩirgiarn eða oꝩꝩndsiucr flyia dramb
oc allan of
mætnaðEn þat er hofuð allrar
siðgœðe at ælska guð oc heilagha kirkio
lyða tiðum ꝩandligha ꝩæra iðinn a hælgum
bœnum oc biðia ser miskunnaʀr oc allu kristnu
folki Ðæsser aller luter er nu hofum ꝩer
talða hvartꝩæggia um hoꝩ
æsko oc siðgœðe þa
ma ænge æignaz nema hann hafi monꝩit mæðr
oc æigu þæsser luter monꝩiti at fylgiaorð
hæghi oc snilld oc skilning allra siða kunna ꝩæl
at marka hvat goðer siðer eroeða hvat
siðer ero kallaðer æptir atkꝩæðe heimskra
manna oc ero þo osiðerÞat er oc manꝩit
æf maðr er staddr afiolða funnd manna aþin
gum
eða astæfnum oc hœyrir hann þar orð manna oc
œrœnnde at kunna a þꝩi goða skilning hvær
orð eða œrœnnde ero þau þar mælt er tækin
ero af man ꝩitz grundꝩælli eða hvat mælt
er af skioto tungu ꝩarpi eða skamsyniligo
ꝩaʀra skrapiÐat er oc monꝩit at kunna
skilia ꝩandligha æf domar falla amal manna
hꝩærsu þat ꝩar mælt at æigi ꝩærði
mæð orðum aukit eða ꝩanat æf maðr
þarf annat sinni mæðr sialfum ser
at sanna Þat er oc manꝩit at hallda
alla luti mæðr athuga samligo
minni þa sæm mælter ꝩærða
eða gorꝩir manna millimÐat er oc man
ꝩit
at kunna ꝩæl logh oc kunna a þꝩi goðar
skilningar hvat logh ero rett eða hvat log
ero kallað oc er þo æiki næma logkrokar
oc sleiturþat er oc manꝩit æf maðr ꝩill
bæiðazk æinna
hvæʀa luta at kunna /skil
ning
a þꝩi hvæʀra luta hann beiðizk þæiʀa er ꝩiðr
kœmilegir
se oc hinum er ꝩæl ꝩæitannde Sꝩa
oc æf hann er sialfr noccorra luta bæðenn at
kunna þat ꝩæl at sia hværir luter er hanum ero
ꝩæl ꝩæitannde eða hværir ꝩiðr
siannde at hann
iatte æigi þeim lutum firi sic eða fyri hina
er æptir hann koma er hanum se siðan hælldr til
sꝩiꝩirðingar snuit hælldr en til upphafs
Sꝩa er oc þat manꝩit at gerazt æigi fast hænndr
aþeim lutum er honum ero ꝩæl ꝩæitannde at æigi
snuiz honum sin fæsti eða sinka til sꝩiꝩir
ðingar
Hof allt oc sannsyni er oc mikit man
ꝩit
froðleicr allr oc skilning oll oc goð forsio
suer hafa þarf til hoꝩæsko eða siða landz byg
gingar
eða lagha gezlo eða lannz gezloÞat er oc
mykit manꝩit oc þarftþu firi þꝩi ꝩandligha
þæssa luti at næma æf þuꝩillt sœmðar maðr
heita mæðr konongum eða aðrum stor hofðingium