er þa hafa sunndr
slitit riki þa slita þeir þægar
í iammarga staðe astunndan folksens þæss
er byggir lanndet bæðe hins rika oc hins u
rika
oc drægr þa hvæʀr þæssaʀra hofðingia
unnder sec ꝩini sæm ꝩid ma komazt Ðꝩi næst
hyggr hꝩæʀr þæiʀa at sinu riki oc fiolmænni
eða auðœfum oc sꝩa leiða þeir athuga hvat sa
hafðe er næstr ꝩar þeim oc þyckiz þa hꝩæʀr
þæiʀa of
litit hafaþa taca oc ꝩinir þæss þæiʀa at
minnazc á oc um at tala hværsu mikit sa konongr
matte at fœrazk er fyʀr stiornaðe riki
hvar
tꝩæggia um fe eða fiolmænne eða aðrar
storar at
hafnir þæʀ er hann hafðez at oc er
næsta i hvæʀri aminning sæm hvæʀr æggi sinn
hofðingia at hann mætti mæira unnder sec koma
en þa hæfir hannEn æptir þat tæcr hvæʀr þæssaʀra
hofðingia at draga til sinnaʀ fehirðzlu þann
auð er minnzt er rikis
bot í þat er oꝩꝩndOc þꝩi
næst ꝩærða saman
læsnar smar sacar oc gor
af mykel reiðe oc tæcr þa frænndzemi at spill
az
oc er þar þa ætlaðr uþurfta
maðr sæm fyʀr
ꝩar kallaðr ꝩin oc frænnde oc byʀ þꝩi næst hvæʀr
um grun ꝩið annan En þægar fœðaz taca grunir
oc kꝩitter þa þyckir usiðaʀ monn
um arꝩænnt
oc bæra þeir þa ut ploga sinaþꝩi næst rænn
upp ofriðar
aꝩoxtr ꝩæx agirnð oc uiamnaðr
dirfaz mænn í manndrapum oc agiarnlegum ranum
eða stulðumEn æf sꝩa bæʀr at at æinn hvæʀr
þæssaʀra hofðingia ꝩil ræfsa í sinu riki þa
ꝩærðr flyit unnder hænndr adrum hofðingia
oc kallaz þeir koma saca
lausir unnder harða
reiðe sins hofðingia er firi usiðar sacar flyðu
heimanÞꝩi næst ꝩæitir sa ꝩiðr
toku er til
ꝩærðr flyitmeiʀr firi kaps sacar en milldi
þꝩi at hann ꝩil leita ꝩiðr at gera ser noccora ꝩini
í annars riki þa er honum yrði traust í en
hinum yrðe gagnstaðliger æf þeir kunnu noc
cot
usatter at ꝩærðaEn þeir er flyit hafa
fyrir usiðar saker oc loghbrota þa taca þeir oc
fianndskapaz a þann hofðingia er þeir ꝩaro fyʀr
unnder honndum bæra uꝩinatto millim hans oc
þærs er þa ero þeir til komner alla þa er þeir
mægoUinna oc hæfnder brotbærðar sin
nar
aptr i hans riki mæð manndrapum mæð
ranum eða stulðum sꝩa sæm þeir ꝩæri saca
lausir
en hann hæfðe ꝩalldet allum sokumEn
þꝩi næst taka usiðer at margfalldazc þꝩi
at guð hæfnir sꝩa reiði sinnaʀ at þar sæm
saman koma fiugur ændi mærki í riki
þæssaʀra hofðingia þa sætr hann þar niðr hvær
ꝩanda
hvel þat er ꝩælltiz um aorꝩar axler
Epter þat tynir hvæʀr frænndzemi ꝩið annan
oc gœriz siꝩia
spiall oc þyrma mænn ængum
lœytum þꝩi at hværꝩætna þærs er æitt
folk er skipt í marga staðe mæð hofðin
gia
astunndan enda ꝩærða þeir sunndþyc
kir
þa dirꝩiz þægar alþyðan æptir sinum
girndum oc brigða þa alugat allum siðum